அரசியல்

அனுபவங்கள் ஜீரணிக்கப்படுவதற்கு முன்பே அவற்றை பதிவிடுவது என்பதில் எனக்கு  என்றும் விருப்பம் இருந்ததில்லை. அனுபவங்களை மீண்டும் மீண்டும் எனக்குள் அசைபோட்ட  பின்பே அனுபவங்களை பதிவுகளாக பதிந்திருக்கிறேன். அதையே நானும் விரும்புகிறேன். ஆனால் இன்றைய பதிவு அப்படியில்லை,  மனம் என்னை கலைத்துக்கொண்டேயிருக்கிறது, எழுது எழுது என்று.  எனது விடுமுறையில் இலங்‌கை வந்து  தற்போது மட்டக்களப்பில்  தங்கியிருக்கிறேன். மட்டக்களப்பு எனது ஊர். மட்டக்களப்பில் இருந்து மேற்கே ஏறத்தாள 25 கிலோமீற்றர்களுக்கப்பால் இருந்த ஒரு சிறிய கிராமத்திற்கு, சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஒரு  சிறிய பாலர் பாடசாலை கட்டுவதற்கு என்னாலான  உதவிகளைச் செய்திருந்தேன். அதனைக் காண்பதற்காகவும்,  சில நண்பர் மூலமாக கோரப்பட்ட உதவிகளை ஆராய்வதற்காகவும், நகரத்திற்கப்பால் எம்மவர்களின் வாழ்வு எப்படி இருக்கிறது என்பதை அறியும் ஆவலும் என்னை இங்கு அழைத்துவந்திருந்தது. ஆனால் விதிவசமாய் நான் சந்தித்த, புனர்வாழ்வு பெற்ற ஒரு சில முன்னாள் போராளிகளிகள் மற்றும் மனிதர்களின் சோகம் என்னை கடந்த சில நாட்களாக ஆட்டிப்படைத்துக்கொண்டிருக்கிறது.

11 ஆகஸ்ட், 2012 - மட்டுப்படுத்தப்பட்ட முறையிலேயே டெல்ருக்ஷனின் இறுதி நிகழ்வுகள் நடத்தப்பட வேண்டும் என்று யாழ் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டிருந்த போதிலும், யாழ் மேல் நீதிமன்றத்தின் உத்தரவுக்கமைய அவை மத அனுட்டானங்கள், இரங்கலுரைகள், பெருமளவு மக்கள் கலந்துகொண்ட இறுதி ஊர்வலம் என்பவற்றுடன் அவரது சொந்த ஊராகிய யாழ்ப்பாணம் பாஷையூரில் அமைதியாக நடந்து முடிந்துள்ளது. இதற்கு பொலிசார் பலத்த பாதுகாப்பு வழங்கியிருந்தனர். றாகம வைத்தியசாலையில் அனுமதிக்கப்பட்டு கடந்த ஒரு மாத காலத்திற்கு மேலாகக் கோமா நிலையில் சிகிச்சை பெற்று வந்தபோது டெல்ருக்ஷன் இரு தினங்களுக்கு முன்னர் மரணமடைந்தார். வவுனியா சிறைச்சாலையில் இடம்பெற்ற சம்பவம் ஒன்றையடுத்து, அங்கிருந்த தமிழ் அரசியல் கைதிகள் சிறைக்காவலர்களினால் கடுமையாகத் தாக்கப்பட்டதாகவும், அவர்களில் சிலர் கைகால் முறிந்த நிலையில் றாகம வைத்தியசாலையில் சிகிச்சைக்காக அனுமதிக்கப்பட்டிருந்ததாகவும் அவர்களில் கணேசன் நிமலரூபன் மற்றும் மரியதாஸ் நேவிஸ் டெல்ருக்ஷன் ஆகிய இருவரும் வேண்டுமென்றே அடித்துக் கொலை செய்யப்பட்டிருப்பதாகவும் பல தரப்பினரும் குற்றம் சுமத்தியிருக்கின்றனர்.

Introductory Statements:

1. We have to distinguish between meaning and reference of a word. Ilam means "the land of toddy", but it refers to the island known as Ilam, Tambapanni, Ilankai, or Cinkalam. The lending of the two, usually results in endless and confused discussions. We should also distinguish between a translation and an explanation. When I write: "Ilam, 'land of toddy'", I translate. A translation focuses a lexical meaning (out of several possible). When I say "Ilam got its name 'land of toddy' because of its reputed toddy-production", I explain.

2. Both Ilavar and their critics use different translitterations. We find Ealam, Eelam, Eal(z)avar,
Eel(z)avar. I use throughout Ilam and Ilavar following the Tamil Lexicon (but without diacritica).

3. This paper is a shortened form of a forthcoming paper called "Ilam<Simhala/Sihala?". In that much longer paper, all references and diacritica can be found. It was not possible to introduce them here.

நண்பர்களே, இந்திய வெளியுறவு அமைச்சகம் இதுவரை நடத்திவரும் தமிழர் விரோத போக்கின் உச்சத்தை இன்று தொட்டிருக்கிறது. டெசோ மாநாடு தொடர்பான ஆகஸ்ட் 9, 2012ல்,  டெசோ மாநாட்டு செயலருக்கு அது அனுப்பியிருக்கும் கடிதத்தில் பின்வருமாறு குறிப்பிட்டிருக்கிறது: This Ministry has no objection from political angle, for the proposed International Conference, with foreign participants, with the proviso that “Eelam” may be dropped from the title of the conference, and subject to clearance of Ministry of Home Affairs and other competent authorities. (மேலும் படிக்க: http://www.tamilnet.com/art.html?catid=79&artid=35450)

ஈழம் என்ற சொல்லை தமிழ்நாட்டில் பயன்படு்த்தக்கூடாது என்று மத்திய வெளியுறவுத் துறை அமைச்சகம் கூறியிருப்பது தமிழர்களின் இறையாண்மையை மீறிய ஒரு செயலாகும். இது மிகமோசமான கருத்துரிமை மீறலும் ஜனநாயக அரசியல் மீது விழந்து அடியுமாகும். இதுவரை இந்திய அரசு நடத்திவந்த தமிழர் விரோத அரசியலுக்கு இந்த கடிதம் மிகமுக்கியமான ஒரு ஆதாரமும் ஆகும்.

கடந்த செப்ரம்பர் மாதம் சுமார் 100 பௌத்த பிக்குகளின் தலைமையிலான ஒரு கும்பல் புராதன நகரமாகிய அனுராதபுரத்தில் அமைந்துள்ள ஒரு முஸ்லிம் வழிபாட்டுத் தலத்தை இடித்துத் தகர்த்தார்கள். அந்தக்கூட்டம் மஞ்சளும் சிவப்பு நிறத்தையும் கொண்ட பௌத்த கொடிகளை வீசி ஆர்ப்பரித்தார்கள். ஒரு பௌத்த துறவி பச்சை நிறத்திலுள்ள முஸ்லிம்களின் கொடியை தீயிட்டுக் கொழுத்தினார். பௌத்த துறவிகள் அந்த முஸ்லிம் வழிபாட்டுத் தலம், 2,000 வருடங்களுக்கு முன்னர் சிங்களவர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட நிலத்தில் அமைந்துள்ளதாக கூறினார்கள், - பண்டைய மத நூல்களில் பொறிக்கப்பட்டுள்ளபடி முழு தேசத்திலும் அவர்களுக்குள்ள சொத்துரிமை சுட்டிக் காட்டப்பட்டுள்ளதாகத் தெரிவித்தனர். பௌத்தர்கள் ஸ்ரீலங்காவில் மோசமாக நடந்துகொண்ட சமீபகால சம்பவம் இந்த அனுராதபுர தாக்குதல் மட்டுமல்ல. ஏப்ரல் மாதம் கிட்டத்தட்ட 2,000 சிங்கள பௌத்தர்கள், பௌத்த துறவிகள் தலைமையில்;, 2 மில்லியன் வருடங்களுக்கு முன்னர் தென்னிந்திய ஆக்கிரமிப்பாளர்களின் படையெடுப்புகளுக்கு அஞ்சி சிங்கள மன்னர்கள் தஞ்சமடைந்ததாக நம்பப்படும் மிகப் பெரிய வலையமைப்பில் குகைகளை கொண்டுள்ள புனித நகரமான தம்புள்ளயில் உள்ள மசூதி ஒன்றிற்கு எதிராக அணிவகுப்பை நடத்தினார்கள். அவர்கள் பெரும்பாலும் ஒரு அடையாளத் தாக்குதலை நடத்தி, இந்த தாக்குதல் ஒரு வரலாற்று நாளை குறிப்பதாக தெரிவித்தார்கள், அந்த தாக்குதலுக்கு தலைமையேற்ற ஒரு துறவி கூட்டத்தினரிடம் கூறியது “சிங்கள இனத்தை நேசிக்கும், சிங்கள இரத்தம் ஓடுகின்ற பௌத்தர்களுக்கு இது ஒரு வெற்றி” என்று.

- August 1, 2012 - (Bangkok) – Burmese security forces committed killings, rape, and mass arrests against Rohingya Muslims after failing to protect both them and Arakan Buddhists during deadly sectarian violence in western Burma in June 2012. Government restrictions on humanitarian access to the Rohingya community have left many of the over 100,000 people displaced and in dire need of food, shelter, and medical care. The 56-page report, “‘The Government Could Have Stopped This’: Sectarian Violence and Ensuing Abuses in Burma’s Arakan State,” describes how the Burmese authorities failed to take adequate measures to stem rising tensions and the outbreak of sectarian violence in Arakan State. Though the army eventually contained the mob violence in the state capital, Sittwe, both Arakan and Rohingya witnesses told Human Rights Watch that government forces stood by while members from each community attacked the other, razing villages and committing an unknown number of killings. “Burmese security forces failed to protect the Arakan and Rohingya from each other and then unleashed a campaign of violence and mass roundups against the Rohingya,” said Brad Adams, Asia director at Human Rights Watch. “The government claims it is committed to ending ethnic strife and abuse, but recent events in Arakan State demonstrate that state-sponsored persecution and discrimination persist.”

1987ல் ஏற்படுத்தப்பட்டதும், ராஜீவ் -  ஜெயவர்த்தனா ஒப்பந்தம் என அழைக்கப்படுவதுமான இந்திய - ஸ்ரீலங்கா உடன்படிக்கை ஜூலை 29 ந்திகதியுடன் 25வருடங்களை நிறைவு செய்கிறது. ஸ்ரீலங்கா (1987 – 90) மற்றும் 1971ல் பங்களாதேஷை உருவாக்கிய கிழக்குப் பாகிஸ்தான் ஆகிய இந்தியாவின் இரண்டு இராணுவத் தலையீடுகளிலும் ஆர்வத்துடன் பங்கேற்ற ஒரு இராணுவ வீரன் என்கிற வகையில் இந்த இரண்டு முயற்சிகளிலும் இந்தியாவின் அதிகார சக்தியின் வலியுறுத்தலை ஒப்பீடு செய்ய முடியாதவனாக உள்ளேன். இரண்டு அரங்குகளிலும் மற்றும் அந்த நேரத்தில் அந்த இரண்டு நடவடிக்கைகளின் போதுள்ள இந்தியாவின் நிலைப்பாட்டிலும் முற்றான வேறுபாடு இருந்தது. பங்களாதேஷை பொறுத்தமட்டில் நன்கு பயிற்றப்பட்ட இராணுவமான பாகிஸ்தானுடன் நடத்தும் மரபுவழி யுத்தமாக இருந்தது. அதில் இறங்குவதற்கு முன்னர் பலத்த இராணுவ திட்டங்களையும் மற்றும் தயாரிப்புகளையும் இந்தியா மேற்கொண்டிருந்தது. அதற்கு முரண்பாடாக ஸ்ரீலங்காவில் இராணுவம் ஆயத்தமில்லாத நிலையில் இருந்தபடியால் தமிழ் கிளர்ச்சியாளர்களுடன் எதிர்க்கிளர்ச்சித் தாக்குதலில் சிக்கிக்கொள்ள நேர்ந்தது. பங்களாதேஷில் படைகளின் நிலை மிகவும் உயர் மட்டத்தில் இருந்தது. விமானப்படைகளும் மற்றும் கடற்படையினரும் ஒட்டுமொத்த தாக்குதல் திட்டத்திலும் ஒரு பகுதியாகச் செயற்பட்டன. ஸ்ரீலங்காவில் முக்கியமாக அது தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளுக்கு எதிரான பரவலாக்கப்பட்ட ஒரு காலாட்படை நடவடிக்கையாக இருந்தது.

[ July 24, 2012 ] Many things are said about Black July, 1983. That there were many culprits who caused the havoc that virtually destroyed the image of Sri Lanka and which gave justification for a prolonged period of violence. However, there was one man who was the creator of this havoc. It was then-President of the country, Junius Richard Jayawardene. His work of destroying the fabric of Sri Lankan democracy started from the very first day after he won the election as the leader of the United National Party, in 1977. His very first act as the Prime Minister elect was to grant a “holiday to the police”. That holiday lasted for two or three weeks. That was the first act done to intimidate his political opponents. With an ambition to hold onto power and not to give up what he had won, he knew one of his major strategies needed to be to launch a period of violence in order not to allow space for internal challenges from disaffected democratic forces. That process went on through various kinds of initiatives, which are well-recorded. The 1982 referendum was a major assault he made on the electoral politics in Sri Lanka. He was seriously pursuing his ambition to “close the electoral map” of Sri Lanka for some time.

By 1983, he was fully aware of the dissatisfaction among the democratically minded sections of society due to the erosion of democracy that he was causing. He needed a lot more violence and he was looking for events that could enable the unleashing of greater violence. That opportunity came when the news of thirteen soldiers being killed in the north arrived. He was aware that the discontent was growing in the armed forces. He also knew that there were suggestions to have a common funeral for the thirteen soldiers in Colombo Cemetery. According to accounts published by his own close collaborators, Prime Minister Premadasa himself advised JR Jayawardene of the unavoidable consequence of there being riots in Colombo if this was allowed. However, JR Jayawardene made his own calculations about the opportunity that he had before him to divert the attention of the country away from him. He quite deliberately allowed the funerals to take place in a manner that would bring about what we know today as Black July. It was a calculated action to take advantage of a situation for his own political survival.

- ஜூலை 24, 2012 - இலங்கை சிறைச்சாலை ஒன்றில் தாக்குதலுக்கு உள்ளாகி, அதனால் மரணடைந்ததாகத் தெரிவிக்கப்படுகின்ற அரசியல் கைதி நிமலரூபனின் உடல் வவுனியாவில் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளது. வவுனியாச் சிறைச்சாலையில் சில கண்காணிபாளர்களை கைதிகள் தாக்கினார்கள் என்று எழுந்த குற்றச்சாட்டை அடுத்து பலர் மகர சிறைச்சாலைக்கு மாற்றப்பட்டனர். அங்கு இவர்கள் தாக்குதலுக்கு உள்ளானதாகவும், சிகிச்சைக்காக ராகம வைத்தியசாலைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்ட போது, நிமலரூபன் இறந்த நிலையிலேயே கொண்டுவரப்பட்டார் என்றும் மருத்துவர்கள் தெரிவித்தனர். மரணமடைந்த நிமலரூபன் அடிகாயங்ளினாலும், உரிய சிகிச்சையில்லாமலுமே உயிரிழக்க நேரிட்டதாக தமிழ் அரசியல்வாதிகளும், மனித உரிமைச் செயற்பாட்டாளர்களும் குற்றம் சுமத்தியிருந்தனர். அவரின் மரணம் தொடர்பான விசாரணைகள் நடைபெற்ற போதிலும் மரணத்திற்கான காரணம் இன்னும் வெளியிடப்படவில்லை.

'It is now crystal clear that the Sinhala leaders will never put forward a just resolution to the Tamil national question. Therefore, we are not prepared to place our trust in the impossible and walk along the same old futile path…. We therefore ask the international community and the countries of the world that respect justice to recognize our freedom struggle.” This is the key sections of the annual Heroes’ Day statement delivered by the slain leader of the disabled Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE), V. Pirapaharan. Serious Sri Lanka watchers would agree that such a statement represents not only the Tamil disappointments and distrust, but also it effectively exposes the duplicity of five decades old southern Sinhalese politics, which categorically refused to do meaningful political business with the Tamil leaders who represent the North and East Tamils.  Moderates The Tamil Tigers, who mirrored the Sinhala political establishment in its dealing with dissent and pluralism, unquestionably are the deadly elements of the Sri Lanka society. Whether the Tamil Tigers, for that matter, violent Tamil nationalists are freedom fighters as they claim themselves or deadly terrorists as the Sri Lanka governments describe, history will answer it. My point here is that the birth of Tamil Tiger movement had roots in Sri Lanka’s history and its anti-Tamil agendas. It is important to point that there was not an overnight decision among the ordinary Tamils to approve the agendas of the Tamil Tigers: the failure of Sri Lankan polity to meet the demands of the Tamil moderates was a key foundation for the origin of the Tamil extremism in Sri Lanka. Instead of listening to the Tamil leaders and accommodating their reasonable demands, the Sinhalese ruling leaders of the time assaulted and stoned the Tamils and their leaders, and even hired the Sinhalese to become butchers to kill innocent Tamils and moderate leaders. One needs to realize that successive governments since 1956 controlled by the Sinhalese miserably failed to engage the Tamil moderates such as the Federal Party (FP).

- July 20, 2012 Ottawa, Ontario - Prime Minister Stephen Harper today issued the following statement to mark the beginning of the month of Ramadan: “I would like to extend warm wishes to Muslim Canadians and to Muslims around the world as they embark on the month-long spiritual journey that is Ramadan. Ramadan is a time of devotion and reflection as families and friends gather in prayer and fasting, ending each day with the Iftar – the evening meal to break the daily fast. It is also a time of charity and almsgiving when Muslims remember those less fortunate and reach out to those in need, both at home and abroad. Laureen and I wish all those observing the holy month of Ramadan peace and happiness.”

The Prime Minister's Office - Communications
இந்த மின்-அஞ்சல் முகவரி spambots இடமிருந்து பாதுகாக்கப்படுகிறது. இதைப் பார்ப்பதற்குத் தாங்கள் JavaScript-ஐ இயலுமைப்படுத்த வேண்டும்.

July is a time for Sri Lankans to reflect on the tragic anti-Tamil violence carried out in July 1983, known as Black July in our community. Twenty-nine years later, we mark this sombre anniversary and remind ourselves how important it is to educate all Canadians, but especially Canadian Tamil youth, of the suffering faced by hundreds of thousands of people from the island of Sri Lanka throughout Black July. As we remember the atrocities committed in 1983, as well as the brutality of the 30 year civil war, we must also look forward to what we can do to ensure a better future for those living on the island of Sri Lanka. Canada must play its part in working to end the culture of impunity. We all must work together to build a sustainable process based on respect, dignity and justice for all of the victims of this horrific war.

http://rathikasitsabaiesan.ndp.ca/post/statement-by-ndp-mp-rathika-sitsabaiesan-on-black-july

MINORITY RIGHTS  And human rights in Sri Lanka 

- 'new internationalist' Magazine  128 October 1983 -
 
Sri Lanka's pogrom
Sri Lanka erupted in an orgy of mass violence against the minority Tamil population last July. But what began as a ‘minority problem’ is rapidly becoming one of human rights for all Sri Lankans.

R.L. Pereira reports.
 
IF I WERE in Sri Lanka today I could not publish this article. As a Sinhalesejournalist, I could not even visit Jaffna, in the North of my country, where tens of thousands of Tamils have fled since the brutal attacks on them last July. The blood-letting, according to Tamil sources, cost over 2000 lives. Few Tamil homes, shops or businesses in the South of Sri Lanka escaped unscathed and thousands of refugees still wait in makeshift camps to be transported to the North.

The pro-Western government has responded to the crisis by claiming that a foreign-backed conspiracy was trying to engineer its downfall. It also banned political parties advocating a separate Tamil state and confiscated damaged Tamil property.

Jul 10, 2012 - Over 600 Sri Lankan Tamils have perished in the Indian Ocean sailing from the south Indian coast in sea-unworthy boats for greener pastures in Australia and Canada, says S.C. Chandrahasan, who heads the OfERR (Organisation for Ealam Refugees Rehabilitation), quoting from reliable statistics. He must know since he has been efficiently running OfERR to take care of the thousands of the Tamil refugees who fled from the war zone in north Lanka since early 80s. “Families of these missing people have approached us pleading for help to locate them. The situation is tragic and hopeless. It is also hugely embarrassing because these boat people have been tutored by their unscrupulous agents to tell the Australian authorities that they were being treated very badly in the Indian refugees camps and so they had to flee to seek asylum, whereas the truth is that the Indian and Tamil Nadu governments have done a lot for us”, says Chandrahasan, whose father was the iconic Tamil leader in Sri Lanka known as Eezha Thanthai Chelva. “And a recent boat seizure found some Afghans too among the Sri Lankan Tamils”, he adds.

- தமிழர்களுக்குச் சொந்தமான நாட்டில் சிங்கள இராணுவ ஆட்சி நீக்கமற நிறைந்துள்ளதாகத் தெரிவிக்கும் வோஷிங்டன் போஸ்ட்  செய்தியாளர் சைமன் டெனியர் (Simon Denyer of Washington Post, July 06, 2012)  யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்து அண்மையில் அனுப்பி வைத்த செய்தியில்  "நாட்டின் வடபகுதியில் தோட்டம் மற்றும் காய்கறி விற்பனை,  'ஹொட்டல்'களை நடத்தல், உணவகங்களை நடத்தல், ஏன் முடிதிருத்தும் கடைகளை நடத்துதல்  போன்ற பொருளியல் வாழ்க்கையின்  ஒவ்வொரு துறையிலும் இராணுவத்தினர் ஈடுபட்டுள்ளார்கள்" என்கிறார்.  அவர் அனுப்பிய செய்தியின் முழு வடிவம் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. -

சிறீலங்காவின் உள்நாட்டுப் போரின் இறுதி நாட்களில் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளை அழிப்பதற்கு நெருங்கிக் கொண்டிருக்கும் போது பல்லாயிரம் பொதுமக்கள் இருபக்கச் சூட்டில் அகப்பட்டு பயப்பீதியில் உறைந்து போனார்கள். "பசி காரணமாகக் குழந்தைகள் அழுதன. அப்ப யாரோ தேங்காய்ப்பால் கஞ்சி கொடுப்பதாகச் சொன்னார்கள். உடனே பதுங்கு குழியில் ஒளித்திருந்த நாம் வெளியே வந்தோம்" என  வட மாவட்டம் துணுக்காயைச் சேர்ந்த 35 அகவை பெண் ஒருவர்  நினைவு கூர்ந்தார். "அப்போது இராணுவம் அந்த இடத்தில் குண்டு போட்டது.  எனது குழந்தை உட்படப் பெரும்பாலான குழந்தைகள் அந்த இடத்திலேயே கொல்லப்பட்டனர்."

தமிழர் தாயகத்தில் வாழும் தமிழ்மக்கள் மீது சிறீலங்கா அரசு தொடுத்திருக்கும் இனவழிப்பை நிறுத்துமாறும் தமிழர் நில அபகரிப்பை எதிர்த்தும் தாயக மக்களின் போராட்டத்துக்கு வலுவூட்டும் வகையிலும் நேற்று செவ்வாய்க் கிழமை 36 எக்லின்டன் மேற்கு வீதியில் அமைந்திருக்கும் சிறீலங்கா துணைத் தூதுவராலயத்தின் முன் நூற்றுக் கணக்கான தமிழ் மக்கள் கைகளில் முழக்க அட்டைகளைப் பிடித்த வண்ணம் கொளுத்தும் வெய்யிலிலும் கூடி நின்று தமது எதிர்ப்பை வெளிக்காட்டினர். பாதுகாப்புக்காக சிறீலங்கா துணைத் தூதுவராலயம் அமைந்திருக்கும் கட்டிடத்தின் முன் பெருமளவிலான ஓன்ரேறியோ காவல்துறையினர் குவிக்கப்பட்டிருந்தனர்.  "தயவுசெய்து இலங்கைத் தமிழர்களுக்கு எதிராக அவர்கள் பிறந்த நாட்டில் இடம்பெறும் நிலப்பறிப்பையும் பண்பாட்டுப் படுகொலையையும் தடுத்து நிறுத்தங்கள்" (Please Help to Prevent Land Grab and Cultural Genocide of Sri Lankan Thamils in their own Country of Birth) என்று எழுதப்பட்ட  பெரிய பதாதைகள் ஆர்ப்பாட்டத்தில் காணப்பட்டன.

ஒட்டாவா, ஜூ ன் 29, 2012 —கனடாவின் குடிவரவு அமைப்பை மேம்படுத்தவும் பாதுகாக்கவும் உதவும் சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டு அரச இசைவு பெற்றதை குடியுரிமை, குடிவரவு மற்றும் பல்கலாச்சார துறை மந்திரி ஜேசன் கென்னீ  இன்று வரவேற்றுள்ளார்: “இந்த சட்டமானது வெளிநாட்டு குற்றவாளிகள், ஆள் கடத்தல்காரர்கள் மற்றும் கண்டுபிடிக்கப்படாத அகதி கோரல்களுடையவர்கள் ஆகியோர் கனடாவின் தாராளத்தன்மையுடைய குடிவரவு அமைப்பை துர்பிரயோகம் செய்வதையும் வரி செலுத்துவோரால் நிதிபெறும் ஆரோக்கியம் மற்றும் சமுதாய நன்மைகள் பெறுவதையும் தடுத்து நிறுத்தும்” என்று மந்திரி கென்னீ குறிப்பிட்டார். “கனடாவின் குடிவரவு மற்றும் அகதி அமைப்பு என்பது உலகத்திலேயே மிக நேர்மையான மற்றும் தாராளத்தன்மையுடைய அமைப்புகளில் ஒன்றாகும், புதிய மற்றும் மேம்படுத்தப்பட்ட அமைப்பிலும் அது அப்படியே தொடரும்.”

Background
On June 20, 1868, a proclamation signed by the Governor General, Lord Monck, called upon all Her Majesty's loving subjects throughout Canada to join in the celebration of the anniversary of the formation of the union of the British North America provinces in a federation under the name of Canada on July 1st. The July 1 holiday was established by statute in 1879, under the name Dominion Day. There is no record of organized ceremonies after this first anniversary, except for the 50th anniversary of Confederation in 1917, at which time the new Centre Block of the Parliament Buildings, under construction, was dedicated as a memorial to the Fathers of Confederation and to the valour of Canadians fighting in the First World War in Europe. The next celebration was held in 1927 to mark the Diamond Jubilee of Confederation. It was highlighted by the laying of the cornerstone by the Governor General of the Confederation Building on Wellington Street and the inauguration of the Carillon in the Peace Tower. Since 1958, the government has arranged for an annual observance of Canada's national day with the Secretary of State of Canada in charge of the coordination. The format provided for a Trooping the Colours ceremony on the lawn of Parliament Hill in the afternoon, a sunset ceremony in the evening followed by a mass band concert and fireworks display.

June 21, 2012, Ottawa, Ontario-  Prime Minister Stephen Harper today issued the following statement to mark National Aboriginal Day: “Today we celebrate the rich and diverse culture of our country’s Aboriginal peoples and reflect upon the important role they have played and continue to play in shaping modern-day Canada. “Aboriginal peoples have made immense contributions to our nation. First Nations fought as allies in the War of 1812 and in every major conflict since, and their cultures and traditions continue to be an integral part of Canadian identity. The enduring relationship between the Government of Canada and First Nations is one based on mutual respect, friendship and support, and we are committed to working towards deepening this bond.  “Our Government has made strengthening this relationship a priority. For instance, in 2008 we issued an historic apology to former students of Indian Residential Schools, and in 2010, we endorsed the United Nations Declaration on the Rights of Indigenous peoples. In January of this year, we also participated alongside First Nations in the historic Crown-First Nations Gathering to set the context for renewed collaboration.

On June 21st, Canadians from all walks of life are invited to participate in the many National Aboriginal Day events that will be taking place from coast to coast to coast. June 21st kick starts the 11 days of Celebrate Canada! which includes National Aboriginal Day (June 21), Saint-Jean-Baptiste Day (June 24), Canadian Multiculturalism Day (June 27) and concludes with Canada Day (July 1)! On June 13, 1996, the Governor General of Canada proclaimed June 21st to be National Aboriginal Day, offering Aboriginal peoples an excellent opportunity to share their rich, diverse cultures with family members, neighbours, friends and visitors. First Nations, Métis and Inuit people will gather to celebrate and share with spectacular dance, song and theatrical performances both contemporary and traditional that will bring you to your feet! National Aboriginal Day is a fun-filled day for the whole family to enjoy together. National Aboriginal Day is an opportunity to learn more about Aboriginal people and their contributions to Canada. Share in the Celebration