இராசபக்சே அரசோடு இந்தியா கடுமையான அதிருப்தி! அய்க்கிய தேசியக் கட்சி சொல்கிறது!
மார்ச் 5, 2013- சனாதிபதி மகிந்த இராசபக்சே இந்தியாவுடனான உறவு மிகவும் நன்றாக இருக்கிறது என்று சொன்னாலும் உண்மை அதுவல்ல. பல சகாப்தமாக நீடித்து வரும் இனச் சிக்கலைத் தீர்த்து வைக்க மகிந்த இராசபக்சே தவறியுள்ளதால் புது தில்லி அவரோடு கடுமையான அதிருப்தியில் இருக்கிறது. அய்க்கிய தேசியக் கட்சியின் பொதுச் செயலாளர் திஸ்ச அத்தனாயக்கா கொழும்பில் நடந்த செய்தியாளர் மாநாட்டில் பேசும் போது இராசபக்சே அரசு அதிகாரப் பரவலாக்கல் தொடர்பாக இந்தியாவுக்குக் கொடுத்த வாக்குறுதிகளை நடைமுறைப்படுத்த மறுத்துவிட்டது. அரசிற்குள் செயற்படும் தீவிரவாத சக்திகள் சிறுபான்மை இனத்தவர்களுக்குப் புதிய சிக்கல்களை உருவாக்கியுள்ளன. சனாதிபதி இராசபக்சேயின் கூற்றுப்படி 'சிறீலங்காவில் சிறுபான்மை என்ப்படுபவர் யாரும் இல்லை. அவர்கள் எல்லோரும் சம உரிமை படைத்தவர்கள்’ என்பது வெறும் பசப்புரை ஆகும். போரினால் இடப்பெயர்வுக்கு உட்பட்ட பெரும்பான்மை மக்கள் அவர்களது சொந்த வீடுவாசல்களில் இன்னமும் மீள் குடியமர்த்தப்படவில்லை. அதே சமயம் தமிழர்களுக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் சொந்தமான காணிகளை ஒரு குழு அபகரிக்கிறது. அந்தக் குழுவுக்கு அரசின் ஆதரவு இருப்பது வெள்ளிடமலை ஆகும். முஸ்லிம்களும் தங்கள் மதத்தை அனுட்டிப்பதற்காக தொல்லைப் படுத்தப் படுகிறார்கள் என அத்தநாயக்கா குறிப்பிட்டார்.
‘ஏழையைக் கண்டால் மோழையும் பாயும்’ என்பது போல் அண்மையில் பக்காத்தான் தேர்தல் கொள்கை அறிக்கை அமைந்திருப்பதைக் கண்டு இந்திய சமுதாயம் அதிச்சியும் ஏமாற்றமும் அடைந்துள்ளது. 56 ஆண்டுகளாக ஆட்சி புரியும் பாரிசான் ஆட்சியில் இந்தியர்களின் வாழ்க்கை உயரவில்லை. 2008 ஆம் ஆண்டு இந்தியர்கள் மிகுந்த நம்பிக்கையுடன் பக்கத்தானுக்கு ஓட்டளித்த பின்பு ஐந்து மாநிலங்களைக் கைப்பற்றியது, ஏழ்மையிலும் சமூகப்பிரச்சனைகளிலும் மூழ்கித்தவிக்கும் இந்திய சமுகத்தைக் கைதூக்கி விடுவார்கள் என்ற பெரிய நம்பிக்கையில் மண்விழுந்ததுதான் மிச்சம். கடந்த, 56 ஆண்டுகள் ஆட்சி புரிந்த பாரிசான், 5 ஆண்டுகளாக நான்கு மாநிலங்களில் ஆட்சிப் பொறுப்பிலுள்ள பாக்கத்தான் கட்சியும் நயவஞ்சகத்துடன்,இந்தியர்களின் ஓட்டுகளைப் பெறுவதில் மட்டுமே குறியாய் இருந்தனர் என்பதை அறிய மிகவும் வருத்தமாக இருக்கிறது. 
முகநூலில் சண்முகலிங்கம் அவர்கள் ஆஸ்பத்திரியில் இருப்பதாக அறிந்தேன். அவரின் மறைவு பற்றிய விடயத்தையும் பின்னர் முகநூல் மூலம் அறிந்தேன். உண்மையிலேயே துயரமாகவிருந்தது. நல்லதொரு மனிதர். தன்னைப்பற்றி தம்பட்டம் அடிக்காத,அமைதியாகத் தன் பங்களிப்பினை வழங்கியவர். தோழர் பொன்னம்பலம் சண்முகலிங்கம் அவர்களைச் சந்தித்து நீண்ட நாட்களாகி விட்டன. நான் நினைத்தேன் அவர் இன்னுமொரு நகருக்குச் சென்று விட்டதாக. 'காந்தியம்' அமைப்புடன் பணியாற்றியவர். அதன் காரணமாகச் சிறைவாசமும் அனுபவித்தவர். அவரைச் சந்திக்கும் நேரங்களிலெல்லாம் அவரது அனுபவங்களை எழுத்தில் கொண்டுவரும்படி கூறுவதுண்டு. அதற்கவர் சிரித்துக்கொண்டு 'ஓம்! ஓம்' என்று தலையாட்டுவார். அவரைச் சந்திக்காமலிருந்தாலும் அவர் பற்றி அவ்வப்போது நினைப்பதுண்டு. ஒரு நாளாவது அவரைப் புன்னகை தவழாத முகத்துடன் பார்த்தது கிடையாது. அவரது மறைவால் துயருறும் நண்பர்கள், உறவினர்களுடன் நானும் தனிப்பட்டரீதியிலும், 'பதிவுகள்' இணைய இதழ் சார்பிலும் கலந்துகொள்கின்றேன். அவரது இறுதிச் சடங்குகள் பற்றிய மேலதிக விபரங்கள் கீழே:
Thank you very much. Thank you, first of all, Jason, for that kind introduction, and also for the work you’ve been doing, I know Jason has been a very passionate advocate for the initiative that we’re announcing today. Thank you as well to our master of ceremonies today, our host because he’s the Member of Parliament for this area, the Honourable Julian Fantino who has been a great addition to our team in Ottawa. I also want to thank all of my colleagues from both Houses of Parliament who have come to be here with us today for this very important announcement. Special greetings to Member of Parliament Bev Shipley who moved the motion in the House of Commons to get a vote to establish the Office of Religious Freedom. And thank you as well to our host here today, National General Secretary Dr. Aslam Daud and National President Lal Khan Malik of the Ahmadiyya Muslim Jama’at Canada, thank you. Distinguished guests, ladies and gentlemen, I’d like to start today by expressing my gratitude, to join with Jason to express my gratitude, to the Ahmadiyya Muslim community here in Vaughan. I’m grateful for your generous hospitality but even more I’m grateful for the outstanding example that you set. This community has experienced, as Jason mentioned, the terrible cruelty of persecution, persecution on the basis of religion. In spite of that, your belief in tolerance and harmony endures. In this you make an inspiring contribution to our values. You strengthen Canada’s commitment to diversity and pluralism. And you remind your fellow Canadians that the freedoms we enjoy are precious, and must never be taken for granted. So as your Prime Minister, I thank you on behalf of all Canadians for strengthening and enriching the fabric of our country.
New photographs of LTTE chief Velupillai Prabakaran’s son just before he was shot dead, obtained by Channel 4 TV, leave more questions for Sri Lanka to answer about war crimes.
- January 31, 2013 -All disruptive technologies upset traditional power balances, and the Internet is no exception. The standard story is that it empowers the powerless, but that's only half the story. The Internet empowers everyone. Powerful institutions might be slow to make use of that new power, but since they are powerful, they can use it more effectively. Governments and corporations have woken up to the fact that not only can they use the Internet, they can control it for their interests. Unless we start deliberately debating the future we want to live in, and the role of information technology in enabling that world, we will end up with an Internet that benefits existing power structures and not society in general. We've all lived through the Internet's disruptive history. Entire industries, like travel agencies and video rental stores, disappeared. Traditional publishing -- books, newspapers, encyclopedias, music -- lost power, while Amazon and others gained. Advertising-based companies like Google and Facebook gained a lot of power. Microsoft lost power (as hard as that is to believe). The Internet changed political power as well. Some governments lost power as citizens organized online. Political movements became easier, helping to topple governments. The Obama campaign made revolutionary use of the Internet, both in 2008 and 2012.
February 10, 2013 - Wasn’t it? Yesterday I mean. Spring announced itself in Delhi. The sun was out, and the Law took its Course. Just before breakfast, Afzal Guru, prime accused in the 2001 Parliament Attack was secretly hanged, and his body was interred in Tihar Jail. Was he buried next to Maqbool Butt? (The other Kashmiri who was hanged in Tihar in 1984. Kashmiris will mark that anniversary tomorrow.) Afzal’s wife and son were not informed. “The Authorities intimated the family through Speed Post and Registered Post,” the Home Secretary told the press, “the Director General of J&K Police has been told to check whether they got it or not.” No big deal, they’re only the family of a Kashmiri terrorist.
