பனித்துளி மேலிருந்த பசுமையான இலைக்கண் மீது பட்டு விழுந்த நீர்க்குழி, அசைவின்றி சில கசிவுகளுடன் நின்றது. அது போலத்தான் றஹீமின் உள்ளமும். அவன் மனசு எப்போதும் கேட்கும் ஒரு கேள்வி: "இந்த வாழ்க்கை நம்மிடம் என்ன கேட்கிறது?"

பள்ளத்தாக்கில் பெருகும் சின்னஞ்சிறு நதி வழியாக, இரவு மெல்ல முந்தைய இருளிலிருந்து விடியும் பொழுது காலத்தை நோக்கி நகர்ந்தது. அவன் மௌனத்தைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. ஏற்கனவே பழைய நினைவுகளின் ஜாலம் அவனை பிழிந்து, கண்ணீர் போல மனசில் சின்னஞ்சிறு நிழல் கொண்ட ஒற்றைக் குழியாக மாறியது.

நீர்க்குழி போல இருந்த அவனுடைய எண்ணங்கள், ஒவ்வொரு தடவையும் மெல்ல நகர்ந்து நீரோட்டத்தில் கரைந்தது போல சிதறின. "சில விஷயங்கள் முழுமையாக புரியவில்லை" என்று நினைத்தான். அவன் எதுவும் முடிவாக இல்லாத மனசாட்சியை கவனித்துக்கொண்டிருந்தான்.

பகலின் ஒளியில் அழகாக விளங்கும் இந்த நீர்க்குழிகள், எப்போதும் மறைந்துவிடும், ஒழிந்துவிடும். ஆனால் அது எதற்காக வந்தது என்ற கேள்வி அவனை தொடர்ந்து துரத்தியது. ஏன் இந்த மனநிலை இப்படி ஒரு குழிக்குள் விழுந்தது என்று றஹீம் அறியவில்லை.

சூரியனின் கதிர்கள் விழுந்து நீர்க்குழி காய்ந்து போனது போல, றஹீமின் மனசு கூட வேறொரு பாதையை நோக்கி நகர்ந்து கொண்டிருந்தது. ஏன் இத்தனை காலமாக அவன் மனசு வெறுமையிலிருந்து விடுபடமுடியாமல், கேள்விகளின் நிழலில் சிக்கியிருந்தது? அவன் வாழ்க்கை முழுவதும் ஒரு நீர்க்குழி போல, மெல்லக் கசிந்து போவதுதானா?

அந்தக் கணத்தில், றஹீமுக்கு திடீரென புரிந்தது: மனிதன் எப்போதும் முடிவில்லா குழிகளில் விழுவதுதான். ஒரு கேள்வி, அதற்குப் பிறகு ஒரு பதில், பிறகு மறுபடியும் இன்னொரு கேள்வி. இவையெல்லாம் நீர்க்குழிகள் போல தோன்றினாலும், அவை அழிந்து போகும் ஒரு தற்காலிக தன்மை கொண்டவை.

"நான் ஏன் இவ்வளவு சிக்கலாக நினைக்கிறேன்?" என்ற கேள்வியை அவன் தானே கேட்டுக் கொண்டான். வாழ்க்கை அசையாமல் இருப்பது எப்படி என்பதை புரிந்துகொள்ள முயன்றான். அவன் மனசு இன்னும் ஒரு நீர்க்குழி போல மெல்லப் பொங்கி வழிந்து கொண்டிருந்தது. ஆனால் இப்போது, அவன் புரிந்துகொண்டான் இந்த நிமிடங்களில் ஒவ்வொரு நீர்க்குழியும் அவனுக்குள் ஒரு மாற்றத்தை உருவாக்கிக்கொண்டே இருந்தது.

றஹீம் நீர்க்குழிகளை சிதறச் செய்தது போல், அவன் மனசுக்குள் இருக்கும் எண்ணங்களையும் சிறிது சுதந்திரமாக அனுப்ப முடிவு செய்தான். வாழ்க்கை என்றும் நீர்க்குழியைக் கூட நிறுத்த முடியாத ஒரு நீரோட்டம்.

றஹீம் மனசின் அந்த ஓய்வில்லா ஓட்டம் அவனை ஒரு புதிய பிம்பமாக்கியது. அவன் மனதில் சிக்கி இருந்த கேள்விகளும் குழப்பங்களும், மெல்ல அவனை விடுவிக்கத் தொடங்கின. வாழ்க்கையின் அடிப்படைச் சுருக்கம் என்னவென்றால், ஒவ்வொரு நாளும் நீர்க்குழியால் தோற்றம் பெறுவது போல, நமக்கு விதிக்கப்படும் சோதனைகள், நம்மை புதிய அனுபவங்களால் நிரப்புவதை அவர் உணர்ந்தான். அந்த மாலை, றஹீம் நதிக்கரையில் அமர்ந்திருந்தான். அவனின் பார்வை ஒவ்வொரு நீர்க்குழியையும் கவனமாக பின்தொடர்ந்தது. அவற்றின் மெல்லிய அசைவுகளும், திடீரென்று மறைந்துவிடும் அசாதாரண மாற்றங்களும், அவனுக்குள் ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஒரு புதிய விளக்கத்தை தந்தது.

"வாழ்க்கை உன்னை அடிக்கடி குழிகளில் தள்ளும், ஆனால் நீ அவற்றைப் பார்த்து பயப்படாதே," என அவன் தன்னைத்தானே சமாதானப்படுத்திக் கொண்டான். "நீர்க்குழி போலவும், நம் எண்ணங்களும் செயல்களும் ஒரு காலகட்டத்தில் மறையும். ஆனால் அந்த மறு நிமிடம், புதிய ஒன்றை உருவாக்கும்."

அப்போது, அவன் எளியதாய்ச் சிரித்தான். இப்போது அவனுக்கு ஓரளவு தெளிவு வந்தது. இந்த வாழ்க்கை என்பது சிரமங்களின் நீர்க்குழி மட்டுமல்ல; அதற்குள் மறைந்திருக்கும் அழகையும் கண்டுகொள்ளத் தெரிந்தால், நம் பயணத்தில் ஒரு நிம்மதி கிடைக்கும்.

"நீர்க்குழி ஒரு முடிவாக அல்ல, அது தொடக்கமாக இருப்பது உண்மை," என்ற எண்ணத்தில் றஹீம் எழுந்து வீட்டுக்கு நடக்கத் தொடங்கினான்.

றமீஸ் வீட்டுக்குத் திரும்பும் வழியில், அவன் எண்ணங்கள் அசரடியாக இருந்தன. நீர்க்குழிகள் எப்படி வந்து சென்றனவோ, அவனுடைய எண்ணங்களும் அவனிடமிருந்து மெல்ல விலகி, ஒரு வித சாந்தி அனுபவத்தை ஏற்படுத்தின. காற்று மெதுவாக வீசிக்கொண்டிருந்தது, சூரியன் தன் கடைசி கதிர்களை பரப்பிக்கொண்டிருந்தான், மொத்தம் இவையெல்லாம் ஏதோ ஒரு ஆழ்ந்த சமாதானம் கொடுத்தது. வீட்டின் வாசலில் போய் நின்றவுடன், றஹீம் ஒரு சின்ன புன்னகையை வெளிப்படுத்தினான். இன்றைய பயணத்தின் முடிவில் அவன் உணர்ந்ததை யாரிடமும் பகிர விருப்பமில்லை. காரணம், இந்த எண்ணங்களை மற்றவர்கள் புரிந்துகொள்வார்கள் என அவன் நம்பவில்லை. வாழ்க்கையின் குழப்பங்களின் மறுபக்கம் அமைதியின் நீர்க்குழிகளே பதிந்திருந்தன என்பதை அவன் மட்டும் உணர்ந்திருந்தான். வீட்டிற்குள் நுழைந்தவுடன், பறவைகளின் கீச்சுகள், மெதுவான ஒலிகளில் நிகழ்ந்த இயற்கையின் இசை அவனுக்கு ஒரு புதிய வண்ணத்தை சேர்த்தது. அவன் அன்றைய தினம் முழுவதும் ஓய்வில்லாமல் தன்னை சிந்திக்க வைத்திருந்தது. இதற்கிடையில், மனசு புது தெளிவில் மூழ்கியிருந்தது.

"நீர்க்குழிகள் மழைதுளிகளாக மாறும்," என்ற யோசனை அவனுக்கு மெல்ல உருவாகத் தொடங்கியது. வாழ்க்கையின் சின்னச் சின்ன சிக்கல்களும், தீராத கேள்விகளும் கூட எப்போது வேண்டுமானாலும் மாற்றம் அடைந்து, நமக்குத் தேவைப்படும் போது தெளிவாக மாற முடியும்.

றஹீம் அந்த சிந்தனையுடன் வெகுநேரம் சாய்ந்திருந்தான். வாழ்க்கையின் மாயக்குழல்களிலும், நீர்க்குழிகளிலும், அவன் புதிதாக கண்ட அழகும் அமைதியும், அவனுக்கு முன்னொரு புதுமையான பார்வையைத் தந்தது.

அந்த இரவு, றஹீம் தனது மெல்லிய மெத்தை மீது கிடந்து, சில்லென்ற காற்றைச் சுவாசித்தபடியே, இன்னொரு துளிக்குப் போகும் எண்ணங்களை விரைவாகத் தள்ளிக்கொண்டிருந்தான். மனசுக்குள் நீர்க்குழிகள் ஓடிக்கொண்டிருந்தாலும், அவற்றை இப்போது அவன் மெல்ல சமாளிக்கத் தெரிந்திருந்தான்.

அவனின் கண்கள் மெதுவாக மூடின. நித்திரை அவனை விழிக்க வந்தது. கனவில், அவன் தன் கடந்த காலத்தை கண்ணுற்றான். பள்ளிப் பருவம், கிராமத்து விளையாட்டுக்கள், பசுமையான வயல்வெளிகள்—அவை அனைத்தும் மற்றொரு வாழ்க்கையின் துண்டுகளாக உணர்ந்தன. ஆனால் முற்றிலும் இழக்கப்படவில்லை.  ஒவ்வொரு நினைவகமும் ஒரு சிறிய, விரைவான குமிழி-குறுகிய காலம், ஆனால் அது நீடித்தது.

"வாழ்க்கை எப்படி தொடர்கிறது, மாற்றமின்றி இருக்க எதுவுமில்லை," என்ற நம்பிக்கையுடன் அவன் தன் கனவுகளில் மூழ்கினான். நீர்க்குழி போல் அவனுடைய எண்ணங்களும் கனவுகளும் துளித்துவிட்டன. அது போலவே, அவன் இதுவரை கண்டதிலிருந்து புரிந்திருந்தது: ஒவ்வொரு மாற்றமும் அழிவாக இல்லை, அது ஒரு புதிய ஆரம்பத்திற்கான அறிகுறிதான். மற்றவர் பார்வையில் நம் வாழ்க்கையின் சின்னச் சின்ன நிகழ்வுகள் கடந்து போகும் மூச்சுகளைப் போல் தோன்றலாம், ஆனால் அவற்றில் ஒவ்வொன்றும் நமக்கு ஒரு பயணமாக நிறைந்தது.

அடுத்த நாள் காலை, றஹீம் விழித்துக்கொண்டான். அந்தக் கணமே, அவன் மனதில் ஒரு புதிய தெளிவு விளங்கியது. வாழ்க்கையில் பல நீர்க்குழிகள் வந்துவிடும், அவற்றில் சில கரையும், சிலவே அழகாய் மிதக்கும். ஆனால் அவைகள் அனைத்தும் ஒரு சிறிய கதை எழுதிச் செல்லும்.

றஹீம் அன்றைய தினத்தை ஒரு புதிய எண்ணத்துடனும் புதிய உற்சாகத்துடனும் தொடங்கினான்.

றஹீம் விழித்த கணமே, அவனுக்கு எப்போதுமில்லாத புதிய தெளிவு. கனவுகளில் கலந்த அந்த நினைவுகளும், நீர்க்குழிகளும் அவனுக்குள் ஓர் ஆழமான உணர்ச்சியை தந்திருந்தது. அவன் உடனே கதவையைத் திறந்தான்; வெளியே காற்றின் குளிர்ச்சியும் கதிரவனின் தங்க நிற ஒளியுடன், ஒரு புதிய நாளின் தொடக்கம் போல் உணர்ந்தது.

அவன் ஒரு ஆழமான மூச்சைப் போட்டான். "நாளைய தினம் என்னத் தரப்போகிறது?" என்ற கேள்வி வழக்கமாக றஹீமின் மனதைப் பல ஆண்டுகளாகத் துரத்திவந்தது. ஆனால் இப்போது, அந்தக் கேள்வி அவனைச் சிந்திக்க வைக்கவில்லை. காரணம், அவன் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நிகழ்வையும் ஏற்கத் தெரிந்துவிட்டான். ஒவ்வொரு நீர்க்குழியும் துளியாகக் கரையும்வரை அழகாக மிதந்தது போல, வாழ்க்கையின் சின்னசின்ன பிரச்னைகளும் மாற்றத்துடன் அமைதியாகச் சென்று விடும்.

வழக்கம் போல அவன் சற்றே தூரத்தில் உள்ள பழைய திண்ணைக்குச் சென்றான். அந்த இடம் அவனுக்கு யோசிப்பதற்கும் சிந்திப்பதற்கும் மிகவும் வசதியான இடமாக இருந்தது. திண்ணையில் அமர்ந்தபடியே, ஆழ்ந்து சிந்தித்தான்: “எப்படி வாழ்க்கையை வெறுமையாகச் செய்யாமல், ஒவ்வொரு சிறிய அனுபவத்தையும் அர்த்தமுள்ளதாகக் கொள்ளலாம்?”

அந்தச் சின்னப்பிரச்னை கற்றுக்கொடுத்த பாடம் அவனுக்குத் தெளிவாயிற்று. "வாழ்க்கையின் அத்தனை குழப்பங்களும் மாறுபட்ட நீர்க்குழிகளே. சில நேரங்களில் அவை அழிந்தாலும், அவற்றின் பயணமே முக்கியம்," என றஹீம் மனதில் அடித்துக் கொண்டான்.

அவன் மீண்டும் ஒரு புதிய பயணத்தை தொடங்கியிருந்தான்—வாழ்க்கையை இயற்கையின் அழகோடு, சின்னச்சின்ன விஷயங்களில் மகிழ்ச்சி காணும் பாதையில்.

றஹீம் திண்ணையில் அமர்ந்திருந்தபடியே, காற்றின் அசைவிலும் பறவைகளின் கீச்சிலும் வாழ்க்கையின் ஓரளவு அமைதியையும் அழகையும் உணர்ந்தான். அவன் தனக்கு ஏற்பட்ட மாற்றத்தை மெதுவாக புரிந்துகொண்டான்—கடந்த காலத்தில் அவனை துரத்திய நினைவுகளும், தீராத கேள்விகளும் இப்போது அவனைக் கவலைப்படுத்தவில்லை. அவற்றை உணர்த்திய அந்த நீர்க்குழிகள் ஒவ்வொன்றும் அவனுக்குள் ஒரு புதிய வாழ்க்கைத் தருணத்தை வெளிப்படுத்தின.

அந்த தருணத்தில், றஹீமுக்குப் புரிந்தது: வாழ்க்கை என்பது அழிவின் பயமோ, முடிவற்ற சிக்கல்களின் நீரோட்டமோ அல்ல. இது நம் அனுபவங்களைப் போலவே எளிமையாகவும், அதே சமயம் அழகாகவும் இருக்கும். ஒவ்வொரு நாளும் புதிதாய் தொடங்கும், ஒவ்வொரு அனுபவமும் ஒரு மெல்லிய நீர்க்குழி போல நம் வாழ்க்கையின் பக்கங்களை துளிர்த்துவிடும். "வாழ்க்கையைத் தாங்கிக்கொள்வது சுலபம்; அதை அனுபவித்துப் பார்க்க வேண்டும்," என றஹீம் சுயமாகப் பேசிக்கொண்டான். அவன் கண்களில் ஒரு சின்னப் புன்னகை விளங்கியது.

இந்த மின்-அஞ்சல் முகவரி spambots இடமிருந்து பாதுகாக்கப்படுகிறது. இதைப் பார்ப்பதற்குத் தாங்கள் JavaScript-ஐ இயலுமைப்படுத்த வேண்டும்.

[டிஜிட்டல் ஓவியத் தொழில் நுட்ப (Google Nano Banada) உதவி : VNG]