புதிதாக பிறந்த ஒரு தினம். கிராமத்தின் ஒவ்வொரு மூலையிலும் பரபரப்பு. எல்லோரும் அலைமோதுகின்றனர். அன்றைய வாக்குப்பதிவு நாள் என்பதால் மக்கள் நெரிசலாக வாக்களிக்க வருகிறார்கள். கிராமத்தின் வீதிகளெங்கும் வாக்களிப்பு சின்னங்கள் மட்டுமே கண்களுக்குப்படுகின்றன. காகம், மைனா, புறா.
கடந்த தேர்தலில் வாக்குகளை வென்ற காகத்தின் குரல் இன்னும் மக்கள் மனதில் இடம் பிடித்திருந்தது. ஆனால் இம்முறை மக்கள் மனம் மாறியுள்ளது. மைனாவும், புறாவும் நெருக்கமாகப் போட்டியிடுகின்றன.
காக்கை எப்போதும் உச்சமாகக் கருதும் கிராமவாசிகள் இம்முறை காகத்தின் மீது சந்தேகம் கொண்டுள்ளனர். "காகத்தை ஏன் மீண்டும் தேர்வு செய்ய வேண்டும்?" என்ற கேள்வி மக்கள் மனதில் தோன்றியது. காகம் இதை உணர்ந்தபோது அது தனக்குள் ஒரு குழப்பம் அடைந்தது.
காகம் ஒவ்வொரு மரத்தினதும் மேல் காத்திருந்து மக்கள் யார் யாருக்கு வாக்களிக்கின்றனர் என்பதை கவனித்தது. 'நான் இதுவரை இதனை செய்யவில்லை... ஆனால் இப்போதெல்லாம் மாறிவிட்டது.' காக்கையின் மனம் திகைப்பில் இருந்தது.
இது மைனாவின் முதல் வாய்ப்பு. அதன் சின்னம் சமீபத்தில் மட்டுமே மக்களுக்கு அறிமுகமாகியிருந்தது. மக்களின் மேலான நம்பிக்கையைப் பெற்றது. மைனா தனது சின்னத்தின் மீது பெரிய நம்பிக்கையுடன் இருந்தது. 'நான் மக்களுக்கு நல்ல விஷயங்களைத் தருவேன். அவர்கள் மாறி என்னைத் தேர்வு செய்வார்கள்.'
மக்களின் அன்பை வெல்லும் எண்ணத்தில் மைனா அதன் குரலில் உறுதியுடன் பாடியது. மைனா பல நேரங்களில் காக்கைக்கு முன்பாக ஆட்சி புரிந்திருக்கிறது. அதன் பாடல்கள் மக்களை கவர்ந்தன.
புறா, பிற பறவைகளில் மெல்லிய சின்னமாகவே இருந்தது. ஆனால் இம்முறை, புறாவின் சிறகுகள் பலத்த உறுதியுடன் விரிந்தன. 'மக்களுக்கு நான் புதிதான சமாதானத்தைத் தருவேன்'. என்ற எண்ணம் புறாவின் மனதில் மெல்லிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. புறா சற்று வெகு தூரத்தில் இருந்த மரத்தில் இருந்து கிராமத்தின் மேல் கடந்து வந்தது.
புறா மக்களின் மனதில் அதன் சாதியத்தை எப்போதும் வைத்திருந்தது. ஆனால், இம்முறை அது மக்களின் மனதில் புதிய இடத்தை பிடிக்க நினைத்தது. மக்கள் இந்தப் புதுச் சின்னத்தை ஏற்கவும் புறாவை தேர்வு செய்யவும் மனதில் எடுப்பார்கள் என புறாவுக்கு நம்பிக்கை.
தேர்தல் முடியும் நேரத்தில் காகம், மைனா, புறா ஆகியவை தன்னால் கண்ட சின்னங்களின் வெற்றியை ஒப்பிட முடியவில்லை. ஒவ்வொருவரும் தன்னை இழிவாக உணர்ந்தன. "நான் ஏன் வெற்றி பெறவில்லை?" என ஒவ்வொரு சின்னமும் தன்னைத் தானே கேள்வி கேட்டன.
காகம் மீண்டும் தன் பழைய புகழை இழந்ததைக் கண்டு தவித்தது. மைனா மக்களின் நம்பிக்கையை பெறுவேன் என நினைத்தது. ஆனால் அது மரணம் போல் சுவையாகும் பாடல்கள் சில துளிகளுக்கு மட்டும் வசீகரித்தது. புறா அதன் சாதியத்தை அடையவில்லை என்று ஏங்கியது.
அதிகமுறை சின்னங்கள் மனிதர்களுக்குப் பொய் சொன்ன உணர்வில் தத்தளித்தன. 'எதற்காகவேனும் ஒவ்வொரு முறையும் எங்களைப் பற்றி மக்களுக்கு வெறும் முகமூடி போன்ற சின்னங்களாகவே தெரிகின்றன?' என்று தங்களிடம் கேள்வி எழுந்தது. சின்னங்கள் வெறும் குறியீடுகளாகவே இருக்கின்றன என எண்ணினாலும், அவற்றின் பின்னால் உள்ளவர்களின் உண்மையான நோக்கம் என்ன என்று யாரும் நம்பவில்லை.
தேர்தல் முடிந்ததும் வெற்றி பெற்ற சின்னங்களின் பின்னாலிருந்தவர்களை மக்கள் எதிர்பார்த்தார்கள். ஆனால், அவர்களுக்குத் தெரியாத அந்தக் குரல்கள்... அந்த சின்னங்களின் பின்னால் உள்ள ஒவ்வொருவரையும் மக்கள் எதிர்பார்த்தவரல்லர்.
மக்கள் மனதில் பெருமூச்சுடன் புதிய நம்பிக்கைகளை பறவைகள் காத்திருந்தன. ஆனால், அந்த நம்பிக்கைகளின் பயணத்தில் பறவைகள் மட்டும் இப்போது தங்களின் மரபுகளை, தங்களின் குரல்களை, தங்களின் தனித்துவங்களை அவர்கள் ஒருபோதும் திரும்பக் காண்பதற்கான விதிகளையும் இழந்தார்கள்.
மக்களின் தேர்வுகள் தவறி தங்களின் சின்னங்களின் பின்னால் இருப்பவர்கள் உண்மையில் யாரென்று தெரியாமல் காகம், மைனா, புறா ஆகியவை ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு சின்னமாக மட்டுமே நினைத்த பின் அவற்றின் சின்னங்களை சுமந்து கொண்டே செல்கின்றன.
சின்னங்கள் மனிதர்களின் உணர்வுகளின் பிரதிபலிப்பாக அவர்களை வடிவமைக்காத சின்னங்களாகவே வெறும் முகமூடியாகவே மனிதர்களால் உருவாக்கப்பட்டிருக்கின்றன. அவை வெறும் அழகிய உருவங்களாய் மனிதர்களால் பார்க்கப்படுகின்றன.
'இப்போது மக்களின் மனங்களில் எந்த சின்னமும் எம்மை அறியவில்லை.' என்ற வேதனைதான் சின்னங்களின் நிலைமை. புறா, மைனா, காகம் ஆகியவை இப்போது மெல்ல மீண்டு, தங்கள் புதிய வாழ்வைத் தொடங்கின. ஆனால், அந்த சின்னங்களின் பின் எப்போதும் வெறும் சந்தேகமாய், மர்மமாய், மாயையாகவே தொடர்ந்தது.
தேர்தல் முடிந்து சில நாட்கள் கழித்து புறா தன்னைப் பற்றிய உண்மையான சிந்தனைகளை விளக்கிக் கொள்ள ஆரம்பித்தது. 'மக்களைச் சின்னங்களால் பிரதிநிதித்தல் என்பது வெறும் புறம் காட்டும் வழக்கம். நம் சின்னங்களின் பின்னால் உள்ள உண்மையை மக்கள் காண மாட்டார்கள். அவர்கள் எங்களை எப்போது உணருவார்கள்?'
புறாவின் மனதில் ஒரு வினவு தழுவியது. "சின்னங்கள் தவறான எதிர்பார்ப்புகளை உருவாக்குகின்றன. மக்கள் அவற்றின் பின்னால் உள்ள நிஜத்தைப் பார்க்கத் தவறுகிறார்கள். சின்னங்கள் இல்லாமல் உண்மையை வெளிப்படுத்த முடியுமா?"
மனித சமூகத்தில் சின்னங்கள் எவ்வளவு முக்கியத்துவம் பெறுகின்றன என்பதை புறா கவனித்தது. ஆனால், அது உண்மையை மறைப்பதற்கு ஒரு போர்வையாகவே அச்சின்னங்களைப் பார்த்தது. 'நான் இப்போது நம் வாழ்வின் உண்மையை வெளிப்படுத்த வேண்டும். மக்கள் சின்னங்களை மட்டும் அல்ல, நம் குரல்களையும் கவனிக்க வேண்டும்,'* என்று புறா தீர்மானித்தது.
காகம், தொடர்ந்து தன்னுடைய தோல்வியைப் பொறுத்துக்கொள்ள முடியாமல் இருந்தது. 'நான் பல முறை வென்றேன். ஆனால் இப்போது என்னை மறந்துவிட்டார்கள். மக்கள் எதற்காக எப்போதும் புதிய சின்னங்களை தேர்வு செய்கிறார்கள்?' காகத்தின் உள்ளத்தில் கேள்விகள் எழுந்தன.
மைனாவும் இதே சந்தேகத்தில் சிக்கியிருந்தது. 'என்னுடைய குரல் இனிமையாக இருந்தது. மக்கள் ஏன் அதனை உணரவில்லை?' மைனா உண்மையான தன்னம்பிக்கை இழந்து தன்னுடைய குரல்களின் மீது நம்பிக்கையை இழந்தது. 'நாம் உண்மையில் எதற்காக பாடுகிறோம்?' என்று அது கேள்வி எழுப்பியது.
புறா தனது சின்னத்தின் அடையாளத்தில் இருந்து விடுபட்டு ஒரு புதிய பயணத்தைத் தொடங்கியது. 'நான் சின்னம் அல்ல. நான் ஒரு வாழ்வின் பிரதிபலிப்பு. மக்கள் எனது குரல்களைக் கேட்க வேண்டும். சின்னத்தை அல்ல.' என்ற எண்ணத்தில் புறா தனது குரல்களை மாற்றியது.
புறா வானில் பறந்தபோது அதன் குரல்களில் மாற்றம் உணரப்பட்டது. மக்களும் அதனைப் பயனுள்ளதாகக் கேட்டார்கள். 'நாங்கள் சின்னங்களை மட்டுமே தேடவில்லை. நாங்கள் உண்மையைத் தேடுகிறோம்.' என்ற எண்ணம் மக்களிடையே பரவியது. புறா மக்களின் மனங்களில் சிறு மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.
காக்கையும், மைனாவும், புறாவும் தங்கள் சொந்த சின்னங்களை இழந்த பிறகும் தங்களின் உண்மையான குரல்களை மக்கள் ஏற்க ஆரம்பித்தார்கள். இப்போது, அவர்கள் சின்னங்கள் மூலம் மட்டும் வெளிப்படும் பொய்களை மறைத்துவிட்டனர்.
மக்கள் இப்போது சின்னங்களின் பின்னால் உள்ள உண்மையைப் புரிந்து கொண்டனர். இவ்வளவுக்கும் முந்திய குரல்கள் சின்னங்களின் அடையாளத்தை மறைத்திருந்தன. ஆனால் இப்போது மக்கள் உண்மையான பறவைகளின் குரல்களை கேட்டு அவர்களின் உண்மையை உணர்ந்தார்கள்.
இப்போது மக்கள் சின்னங்களை விட்டுவிட்டார்கள். சின்னங்களின் அடையாளம் இழந்து உண்மை வெளிப்பட்டது. புறா, காகம், மைனா ஆகியவை சின்னங்களாகவே அறியப்படுவதற்குப் பதிலாக அவற்றின் உண்மையான குரல்களை மக்களின் மனங்களில் பதித்தன.
பிறகு கிராமத்தின் நிழலில் அவைகள் எப்போதும் உண்மையை மட்டுமே பறைசாற்றி பறந்தன. அதில் சின்னங்கள் மறைந்தன. குரல்களும் உண்மையும் வெளிப்பட்டன.
புறா, காகம், மைனா ஆகிய மூவரும் தங்களின் உண்மையான குரல்களை வெளிப்படுத்தி மக்களை சின்னங்களின் பின்னால் உள்ள நிஜத்தைப் புரிந்துகொள்ளச் செய்தனர். இதனால் கிராமத்தின் மக்கள் மனதில் ஒரு புதிய விழிப்புணர்வு உருவானது.
மக்கள் புறாவின் குரல்களை கேட்டு அதன் அர்த்தங்களை ஆராயத் தொடங்கினர். 'நாம் பல ஆண்டுகளாக சின்னங்களை நம்பினோம். இப்போது சின்னங்கள் தவறான வழியை காட்டியதைப் புரிந்துகொண்டோம். உண்மையை புறா எங்கள் முன் நிறுத்தியது.' என்ற எண்ணம் பரவியது.
முடிவுகள் அறிவிக்கப்பட்டபோது வெற்றி பெற்ற புறா, மக்களிடம் ஒரு தீர்க்கமான பேச்சாற்றினை வெளிப்படுத்தியது. "நான் வெற்றியாளராக அறிவிக்கப்படுகிறேன். ஆனால் உண்மையான வெற்றியாளர்கள் நீங்கள். நீங்கள் சின்னங்களை மட்டுமே ஏற்காமல் அதன் பின்னால் உள்ள நிஜத்தை கண்டு கொண்டீர்கள்,"என்றது.
சின்னங்களைத் துறந்த புறா, காகம், மைனா ஆகியவை, மக்கள் மனங்களில் ஏற்படுத்திய மாற்றம் சிறிது காலம் தொடர்ந்தது. ஆனால் மனிதர்களின் இயல்பான தன்மை சின்னங்களின் மீதான விருப்பம் மீண்டும் வளர்ந்து வந்தது.
காகமும், மைனாவும் மீண்டும் தங்களை அடையாளம் காண புதிய சின்னங்களை உருவாக்கின. "சின்னங்களை மறக்க முடியாது. அவை எப்போதும் நம்மை வழிநடத்தும்," என்று மக்கள் மனத்தில் தோன்றியது.
புறா இதனை ஆழமாக கவனித்து மனிதர்களின் இந்த மாற்றமுள்ள தன்மையை புரிந்துகொண்டது. 'சின்னங்கள் மறைக்கப்பட்டாலும், அவை எப்போதும் மனிதர்களின் உள்ளங்களில் மறைந்து கிடக்கும். உண்மை மட்டும் பேசப்படும் என்றாலும் சின்னங்களின் மீதான ஆர்வம் என்றும் நிலைத்து இருக்கும்,' என அது உணர்ந்தது.
கிராமத்தின் மக்கள் மீண்டும் சின்னங்களை எதிர்நோக்கி திரும்பினர். ஆனால் இம்முறை புறா, காகம், மைனா ஆகியவையின் குரல்களால் அவர்கள் தங்கள் சின்னங்களை மேலும் எளிமையாக அணுகினார்கள். "சின்னங்களை நாம் கையாண்டாலும் அதன் பின்னால் உள்ள நிஜத்தை நாம் கண்காணிக்க வேண்டும்," என்ற விழிப்புணர்வு மக்களிடையே பரவியது.
இதனால்புதிய சின்னங்கள் உருவாகின. ஆனால் இம்முறை அவை வெறும் சின்னங்களாக அல்லாமல் அதன் பின்னால் உள்ள உண்மையை வெளிப்படுத்தும் வழிமுறைகளாகவே மாறின.
புறா, காகம், மைனா ஆகியவையும் இப்போது கிராமத்தின் ஆட்சி அமைப்பில் பெரிய பங்குகளை வகித்தன. அவைகளின் சின்னங்களின் பின்னால் மறைந்து உண்மையான குரல்களை வெளிப்படுத்துவதை மக்களும் ஆமோதித்தனர்.
இப்போது, சின்னங்கள் ஒரு புதிய பரிமாணத்தில் இருந்து மக்களின் மனங்களில் உலாவின. சின்னங்கள் மறைந்தாலும் அவற்றின் பின்புலத்தில் இருந்து எப்போதும் உண்மையை வெளிப்படுத்தும் குரல்கள் ஒலித்தன.
மக்கள் சின்னங்களை வெறுத்தாலும் அதற்குப் பின்னால் உள்ள நிஜத்தை புரிந்துகொள்ளும் ஆற்றல் பெற்றனர். இதனால் கிராமத்தின் ஆட்சி அமைப்பு புதிய குரல்களால் இயக்கப்பட்டது.
இந்த மின்-அஞ்சல் முகவரி spambots இடமிருந்து பாதுகாக்கப்படுகிறது. இதைப் பார்ப்பதற்குத் தாங்கள் JavaScript-ஐ இயலுமைப்படுத்த வேண்டும்.