[டிஜிட்டல் ஓவியத் தொழில் நுட்ப , Google Nano Banana , உதவி: VNG] 

பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமான், ஈழத்துத் தமிழ்க் கவிதை உலகில் ஒரு முக்கிய ஆளுமை. அவர் ஒரு கவிஞராக மட்டுமன்றி, மொழியியலாளராக, இலக்கியத் திறனாய்வாளராகவும் அறியப்படுகிறார். அவரது கவிதைகள் சமூக அரசியல் விழிப்புணர்வு, மனிதநேயச் சிந்தனைகள், மற்றும் மொழி பற்றிய ஆழ்ந்த பார்வை ஆகியவற்றைத் தாங்கி நிற்கின்றன. அவரது கவிதைகளை மெய்யியல், அழகியல் அடிப்படையில் அலசும் ஆய்வாக இது அமைந்துள்ளது.

மெய்யியல் அடிப்படைகள் (Philosophical Foundations)

பேராசிரியர் நுஃமான் கவிதைகளில் ஆழமாகப் பதிந்துள்ள சில முக்கிய மெய்யியல் கூறுகள்:

I.i மார்க்சியச் சார்பு மற்றும் முற்போக்குச் சிந்தனைகள்:

நுஃமான் அடிப்படையில் ஒரு முற்போக்கு எழுத்தாளர். அவரது ஆரம்பகாலத் தொடர்புகள் மற்றும் திறனாய்வு அணுகுமுறைகள் மார்க்சியச் சித்தாந்தங்களின் தாக்கத்தைக் காட்டுகின்றன. அடக்கப்பட்ட மக்களின் குரல் மற்றும் சமூக சமத்துவத்திற்கான தேடல் அவரது கவிதைகளின் மையச் சரடாகும்.

I.ii ஈழத்து அரசியல், இன மோதல் மற்றும் மனிதநேயம்:

இலங்கையில் நிகழ்ந்த இன மோதல்கள், அரச ஒடுக்குமுறைகள் மற்றும் யுத்தம் ஆகியவை இவரது கவிதைகளின் மெய்யியலுக்கு அடிப்படையாக அமைகின்றன. "துப்பாக்கிக்கு மூளை இல்லை" போன்ற அவரது கவிதைகள், வன்முறைக்கு எதிரான ஆழமான அகிம்சைவாத (pacifist) மெய்யியலை வெளிப்படுத்துகின்றன. மனிதாபிமானத்தின் முக்கியத்துவத்தையும், இன, மத வேறுபாடுகளைத் தாண்டிய சமூக நல்லிணக்கத்திற்கான தேடலையும் அவரது படைப்புகளில் காணலாம்.

I.iii இருத்தலியல் சாயல்:

இழப்புகள், துயரங்கள், அகதி நிலை போன்றவற்றைக் கவிதைகளில் வெளிப்படுத்துவதன் மூலம், மனித வாழ்வின் அடிப்படை அர்த்தம் குறித்த கேள்விகள் எழுகின்றன. இது ஒருவித இருத்தலியல் (Existentialism) பார்வையைக் காட்டுகிறது.

I.iv மதம் மற்றும் மரபின் மறுவாசிப்பு:

ஆரம்பத்தில் ஆன்மீகச் சிந்தனையின் தாக்கம் இருந்தாலும், பின்னர் பகுத்தறிவு மற்றும் சமூகச் சீர்திருத்தச் சிந்தனையின் அடிப்படையில் மத மற்றும் மரபார்ந்த நம்பிக்கைகளை விமர்சனப் பார்வையுடன் அணுகுவதைக் காணலாம்.

அழகியல் அடிப்படைகள் (Aesthetic Foundations)

நுஃமானின் கவிதைகள் கருத்துக்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பதில் தனித்துவமான அழகியலைக் கொண்டுள்ளன.

II.i எளிய, நேரடியான மொழி (Accessible Language):

சாதாரண மக்களையும் சென்றடைய வேண்டும் என்ற நோக்கில், அவரது கவிதைகள் சிக்கலற்ற, புரிந்துகொள்ள எளிதான மொழியில் அமைந்துள்ளன. இது உணர்ச்சிப் பரிமாற்றத்தை முதன்மைப்படுத்தும் அழகியல் அணுகுமுறை. "கவிதை என்பது ரகசிய மொழி அல்ல" என்ற அவரது சிந்தனை இதன் அடிப்படையாகும்.

II.ii உண்மையான உணர்வுகளின் வெளிப்பாடு:

செயற்கையான சொல் அலங்காரங்கள், கவித்துவத் திரிபுகளைத் தவிர்த்து, உணர்வுகளை உண்மையாகவும் அழுத்தமாகவும் வெளிப்படுத்துவதில் அவரது அழகியல் அமைந்துள்ளது. அரசியல் எதிர்ப்புக் கவிதைகளில் (Poetry of Political Protest) கவிதையின் நோக்கம் (Purpose) அழகியலைத் தீர்மானிக்கிறது.

II.iii திறனாய்வுக் கவிதை (Critical Poetry):

சமூக அவலங்கள், அரசியல் தவறுகள் ஆகியவற்றை நேரடியாகச் சுட்டிக்காட்டி, கேள்விகளை எழுப்புவது அவரது கவிதைகளின் அழகியலில் ஒரு பகுதியாகும். இது வாசகனைச் சிந்திக்கத் தூண்டும் அழகியல் வடிவமாகும்.

II.iv மொழியாக்கத்தின் பங்களிப்பு (Contribution through Translation):

பலஸ்தீனக் கவிதைகளை அவர் தமிழாக்கம் செய்தமை, உலகளாவிய ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் குரல்களை ஈழத்துக் கவிதைக்கு அறிமுகப்படுத்தி, புதிய அழகியல் எல்லைகளை விரிவாக்கியது.

நுஃமான் என்ற கவிதைசொல்லியின் திசைகள் (Directions)

நுஃமானின் கவிதை இயங்குதளத்தில் மெய்யியல் சிந்தனைகளின் பரிணாம வளர்ச்சி (எ.கா: ஆன்மீகச் சார்பிலிருந்து முற்போக்குவாதம், பின்னர் மனிதநேய மெய்யியலை நோக்கி நகர்தல்).

ஈழத்துக் கவிதைகளின் பொது அழகியலிலிருந்து நுஃமான் கவிதைகள் வேறுபடுகின்றன. (எ.கா: அலங்காரப் பயன்பாடு மற்றும் நேரடி அரசியல் வெளிப்பாடு).

மார்க்சிய அழகியல் பார்வைகள் நுஃமானின் கவிதைகளில் கலையனுபவத்தை உருவாக்குகின்றன.

"துப்பாக்கிக்கு மூளை இல்லை" போன்ற கவிதைகளில் வெளிப்படும் அமைதி, நீதி குறித்த மெய்யியல் நிலைப்பாட்டை அவதானிக்கலாம்.

இந்த நான்கு முக்கிய திசைகளும் அவற்றின் துணைப் பிரிவுகளும் இங்கு விரிவான அணுகுமுறையில் அவதானிக்கப்படுகின்றன.

1. நுஃமானின் கவிதை இயங்குதளத்தில் மெய்யியல் சிந்தனைகளின் பரிணாம வளர்ச்சி

இந்தத் திசையானது, கால ஓட்டத்தில் நுஃமானின் கவிதைப் படைப்புகளில் மெய்யியல் நோக்குகள் எவ்வாறு மாறின அல்லது செறிவடைந்தன என்பதை ஆய்வு செய்யும்.

துணைத் திசைகள்:

ஆரம்பகால கவிதைகள்: ஆரம்பகாலத்தில் காணப்பட்ட ஆன்மீக அல்லது பாரம்பரியக் கண்ணோட்டங்களின் தாக்கம் என்ன? இவற்றுக்கும் பிற்கால அரசியல் நிலைப்பாடுகளுக்கும் உள்ள தொடர்பு யாது?

மார்க்சியச் சார்பின் வளர்ச்சி: வர்க்கப் போராட்டம், உழைக்கும் மக்களின் பங்களிப்பு போன்ற மார்க்சிய மெய்யியல் கருத்துகள் எப்படிக் கவிதைகளில் படிமுறையாகப் பதிந்தன? (எ.கா: சமூகப் பொருளாதாரம் குறித்த அவரது பார்வை.)

மனிதநேய மெய்யியல் (Humanitarian Philosophy): ஈழப் போர்ச் சூழலில், மனிதம், இரக்கம், சமத்துவம் ஆகிய மெய்யியல் விழுமியங்கள் மார்க்சியக் கட்டுக்கோப்பைத் தாண்டி எவ்வாறு மையப்படுத்தப்பட்டன? (இதற்கு "துப்பாக்கிக்கு மூளை இல்லை" போன்ற கவிதைகளை ஆழமாக ஆராயலாம்.)

புலம்பெயர் அனுபவத்தின் மெய்யியல் தாக்கம்: புலம்பெயர்ந்த பின்னான கவிதைகளில் அகதி நிலை, அடையாளச் சிக்கல், தொலைவு ஆகியன மனித வாழ்வின் அர்த்தம் குறித்த இருத்தலியல் கேள்விகளை எவ்வாறு எழுப்பின?

2. ஈழத்துக் கவிதைகளின் பொது அழகியலிலிருந்து நுஃமான் கவிதைகள் எவ்வாறு வேறுபடுகின்றன?

இந்தத் திசையானது, நுஃமானின் கவிதைகளை, அவருக்கு சமகாலத்திய பிற ஈழத்துக் கவிஞர்களின் படைப்புகளுடன் ஒப்பிட்டு, அவரது தனித்துவமான அழகியல் நிலைப்பாட்டை வெளிப்படுத்தும்.

துணைத் திசைகள்:

மொழிப் பயன்பாட்டு அழகியல்: பிற கவிஞர்கள் பயன்படுத்திய செறிவான தொன்மக் குறியீடுகள் அல்லது அலங்கார மொழிகளுக்கு மாறாக, நுஃமான் தேர்ந்தெடுத்த எளிய, நேரடியான, செய்தி மையமிக்க மொழி ஏன்? இந்த எளிமை அழகியலை அவர் எவ்வாறு கட்டமைத்தார்?

வடிவ அழகியல் (Form Aesthetics): புதுக்கவிதை, வசன கவிதை வடிவங்களை அவர் எவ்வாறு கையாண்டார்? குறிப்பாக, அரசியல் கருத்துகளைக் கவிதையாக்கும்போது அவர் பின்பற்றிய விளக்க முறை (Didactic) அழகியல் பற்றி ஆராயலாம்.

உணர்ச்சிப் பரிமாற்றத்தின் அழகியல்: சில கவிஞர்கள் சோகம், துயரம் ஆகியவற்றை உணர்ச்சிமயமான அழகியலுடன் வெளிப்படுத்தியிருக்க, நுஃமான் கோபம், கேள்வி ஆகிய உணர்ச்சிகளைப் பயன்படுத்தி, வாசகனைச் செயல்திசைப்படுத்தும் (Activating the reader) அழகியலை எவ்வாறு நிறுவினார்?

3. மார்க்சிய அழகியல் பார்வைகள் நுஃமானின் கவிதைகளில் எவ்வாறு கலையனுபவத்தை உருவாக்குகின்றன?

இந்தத் திசையானது, மார்க்சியத்தின் முக்கிய அழகியல் கோட்பாடுகளான உண்மையின் பிரதிபலிப்பு (Reflection of Reality), உருவ உள்ளடக்கம் (Form and Content) குறித்த பார்வை ஆகியவற்றை நுஃமான் கவிதைகளுக்குப் பொருத்திப் பார்ப்பதாகும்.

துணைத் திசைகள்:

சமூக உண்மைப் பிரதிபலிப்பு: அவரது கவிதைகள் சமூகத்தின் முரண்பாடுகளை, ஏற்றத்தாழ்வுகளை கலைத் தன்மையுடன் எவ்வளவு உண்மையாகப் பிரதிபலிக்கின்றன? சோசலிச எதார்த்தவாதம் (Socialist Realism) போன்ற அழகியல் கோட்பாடுகளுடன் இதன் ஒப்பீடு.

கலையின் நோக்கம்: மார்க்சிய அழகியலின்படி, கலைக்குச் சமூகப் பயன்பாடு இருக்க வேண்டும். நுஃமான் கவிதைகள், வாசகனிடம் விழிப்புணர்வையும், மாற்றத்திற்கான தூண்டுதலையும் ஏற்படுத்தி, அந்தக் கலை நோக்கத்தை எவ்வாறு நிறைவேற்றுகின்றன?

'அடையாள நீக்கம்' (Alienation) பற்றிய அழகியல்: முதலாளித்துவ அமைப்பில் மனிதன் அடையும் அடையாள நீக்க உணர்வை நுஃமான் கவிதை படிமங்கள், மொழிகள் மூலம் எப்படிக் காட்டுகிறார்? (உதாரணமாக, இயந்திரமயமான வாழ்க்கை குறித்த படிமங்கள்.)

4. "துப்பாக்கிக்கு மூளை இல்லை" என்ற கவிதைதொகுப்பில் வெளிப்படும் அமைதி, நீதி குறித்த மெய்யியல் நிலைப்பாட்டை ஆய்வு செய்தல்.

இது, நுஃமானின் கவிதைப் படைப்பின் உச்சபட்ச மெய்யியல் வெளிப்பாடான அகிம்சைவாத மனிதநேயம் குறித்த ஆழமான ஆய்வாகும்.

துணைத் திசைகள்:

வன்முறையின் மெய்யியல் மறுப்பு: இந்தக் கவிதை மற்றும் அதுசார்ந்த படைப்புகளில் போர், வன்முறை, ஆயுதங்கள் ஆகியவை மனித அறிவுக்கு எதிரானவை என்ற மெய்யியல் நிலைப்பாடு எவ்வாறு நிறுவப்படுகிறது?

நீதிக்கான தேடலின் அழகியல்: நீதி (Justice) என்பது வெறும் அரசியல் கருத்தாக அன்றி, மனித இருத்தலின் அடிப்படைத் தேவை என்ற மெய்யியலாக எப்படிக் கவிதையில் உருமாற்றம் பெறுகிறது?

உயிரின் விழுமியம் (The Value of Life): போர்ச் சூழலில் மரணமும், அழிவும் அற்பமானதாக மாறும் நிலைக்கு எதிராக, ஒவ்வொரு தனி மனித உயிரின் விழுமியத்தையும் நுஃமான் கவிதைகள் எவ்வாறு மெய்யியல் கண்ணோட்டத்தில் நிலைநிறுத்துகின்றன?

இந்த விரிவான திசைகள் நுஃமான் கவிதைகளின் எல்லைகளையும், ஆழத்தையும் தீர்மானிக்க உதவும். புதிய தேடலுக்கான கோணத்தையும், முதன்மை இலக்கையும் இவை மேலும் செழுமைப்படுத்தும்.

பேராசிரியர் நுஃமானின் மொழிப் பயன்பாட்டு அழகியல்: எளிய மொழியின் பின்னணி

மொழிப் பயன்பாட்டு அழகியல் குறித்து பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமான் கவிதைகளில் காணப்படும் எளிய, நேரடியான, செய்தி மையமிக்க மொழி ஏன் தேர்வு செய்யப்பட்டது, இந்த எளிமை அழகியல் எவ்வாறு கட்டமைக்கப்பட்டது என்பது விரிவான விவாதத்திற்குரியது. எம்.ஏ.நுஃமான் தனது கவிதைகளில் தொன்மக் குறியீடுகள் (Mythological Symbols) அல்லது செறிவான அலங்கார மொழியைத் தவிர்த்து, எளிய, நேரடியான மொழியைத் தேர்ந்தெடுத்ததற்குப் பின்னால் ஆழமான மெய்யியல் மற்றும் அழகியல் காரணிகள் உள்ளன.

I. முற்போக்கு அழகியல் மற்றும் சமூக நோக்கு

I.i சமூக மாற்றம் இலக்கு: நுஃமான் ஒரு முற்போக்குச் சிந்தனையாளர். கவிதையின் முதன்மை நோக்கம், சமூக விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவதும், ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் குரலாக ஒலிப்பதும்தான் என்று அவர் நம்பினார்.

I.ii மக்களைச் சென்றடைதல்: அலங்கார மொழியும், சிக்கலான குறியீடுகளும் பொதுமக்கள் அல்லது உழைக்கும் வர்க்கத்திடம் கவிதையின் செய்தியைச் சென்றடைவதைத் தடுக்கும். கவிதையின் செய்தி மக்களைச் சென்றடைய வேண்டும் என்றால், மொழி அணுகுவதற்கு எளிதாகவும் (Accessible), நேரடியாகப் புரியக்கூடியதாகவும் இருக்க வேண்டும். இது அழகியலை விடச் சமூகப் பயன்பாட்டுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்த மார்க்சிய அழகியலின் தாக்கம் ஆகும்.

I.iii ரகசியமற்ற மொழி: நுஃமான் கவிதை, "கவிதை என்பது ரகசிய மொழி அல்ல" என்ற நிலைப்பாட்டில் உறுதியாக நின்றது. வாசகனைப் புதிர் விடுவிப்பவனாக அல்லாமல், உணர்ச்சி மற்றும் கருத்தைப் பரிமாறிக்கொள்ளும் பங்காளியாகக் கருதியது.

II. ஈழத்து அரசியல் சூழலின் தாக்கம்
II.i அவசரத்தின் அவசியம்: ஈழப் போர்ச் சூழலில், அரசியல் செய்திகள், அவலங்கள், எதிர்ப்புச் சிந்தனைகள் ஆகியவற்றை உடனடியாகவும், வலுவாகவும் மக்களிடம் கொண்டுசேர்க்க வேண்டிய அவசரம் இருந்தது. சிக்கலான மொழி, இந்த அவசரத் தேவையைப் பூர்த்தி செய்யாது.

II.ii சமகாலப் பதிவு: அவரது கவிதைகள் சமகால அரசியல் மற்றும் சமூக உண்மைகளைத் துல்லியமாகப் பதிவு செய்யும் ஆவணமாகச் செயல்பட்டன. இந்த துல்லியம் (Precision) நேரடியான மொழியாலேயே சாத்தியமானது.

II.iii திறனாய்வுக்கான கருவி: அலங்காரமற்ற, எளிய மொழி, அதிகாரத்தை, ஒடுக்குமுறையை எந்தவிதத் தயக்கமும் இன்றி நேரடியாகவும், கூர்மையாகவும் விமர்சிக்க வழிவகுத்தது.

III. எளிமை அழகியல் கட்டமைக்கப்பட்ட விதம்
நுஃமான் தனது கவிதைகளில் இந்த எளிய, நேரடியான அழகியலை பின்வரும் நுட்பங்கள் மூலம் கட்டமைத்தார்:

III.i நேரடிப் பேச்சு மொழி

அன்றாட வாழ்க்கையில் பயன்படுத்தப்படும் சாதாரணச் சொற்கள், பேச்சு வழக்குகள் மற்றும் எளிமையான தொடரமைப்பு ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துதல். உதாரணம் (பொதுவான தன்மை) - 'நான்', 'நீங்கள்', 'அவன்', 'போர்', 'சாப்பாடு', 'வீடு' போன்ற அடிப்படைச் சொற்கள் கவிதையின் மையமாக அமைதல்.

III.ii செய்தி மையப் படிமங்கள்

படிமங்களைக் (Imagery) தொன்மக் குறியீடுகளிலிருந்து விலக்கி, சமகால அரசியல் நிகழ்வுகள், அன்றாடப் பொருட்கள், மனிதர்களின் துயரம் ஆகியவற்றிலிருந்து நேரடியாக எடுத்தாள்தல். துப்பாக்கி, அகதி முகாம், கம்பி வேலி, வெடிச் சத்தம் போன்ற படிமங்கள் அலங்காரமின்றிப் பயன்படுத்தப்படல்.

III.iii சொல்லாட்சியின் உறுதி

வினைச்சொற்கள் (Verbs) மற்றும் உறுதிப்படுத்தும் சொற்களுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுத்து, கருத்தை அழுத்தத்துடனும், உறுதியுடனும் முன்வைத்தல். 'உடைப்போம்', 'வேண்டாம்', 'பார்', 'எழு' போன்ற செயல் சார்ந்த சொற்களைப் பயன்படுத்துதல்.

III.iv மேற்கோள் மற்றும் விவரணை

கவிதையின் சில பகுதிகளை செய்தி அல்லது விவரணை (Description) வடிவில் அமைத்து, தான் சொல்ல வந்த கருத்தை வாசகனுக்குச் சற்றும் சந்தேகமின்றி விளக்குதல். கவிதையின் தொடக்கமே ஒரு அறிக்கை போலவோ அல்லது புள்ளிவிவரம் போலவோ அமைவது.

சுருக்கமாகச் சொன்னால், நுஃமானைப் பொறுத்தவரை, அழகியல் என்பது மொழியின் அலங்காரத்தில் இல்லை; மாறாக, மொழி தன் செய்தியை எவ்வளவு அழுத்தமாகவும், உண்மையாகவும், நேர்மையாகவும் வாசகனிடம் கொண்டு சேர்க்கிறது என்பதில் தான் உள்ளது. இது உள்ளடக்கத்தை (Content) அதன் வடிவத்தை (Form) விட முதன்மைப்படுத்தும் அழகியல் நிலைப்பாடாகும்.

மெய்யியல், அழகியல் ஒளியில் மூன்று கவிதைகள்

1

மனிதனின் அடையாளம்

கடவுள் என் கனவில் தோன்றினார்
சுவர்க்கத்தின் வாயிலையும்
நரகத்தின் வாயிலையும்
திறந்துவைத்துக்கொண்டு

நீயார் என்றார் கடவுள்
நான் மனிதன் என்றேன்
உன் பெயர் என்ன என்றார்
மனிதன் என்றேன்
உன் இனம் என்ன என்றார் மீண்டும்
மனித இனம் என்றேன்
கடவுள் கடைசியாகக் கேட்டார்
உன் மதம் என்ன என்று
மனிதம் என்றேன் நான்

கடவுள் ஒரு புன்னகையுடன் கூறினார்
சரிநீ இனி சுவர்க்கம் புகலாம் என்று

அந்தோ
என் கனவு கலைந்தபோது
நான் நரகத்தில் கிடக்கக் கண்டேன்.

'மனிதனின் அடையாளம்' - மெய்யியல், அழகியல் பகுப்பாய்வு

பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமான் அவர்களின் 'மனிதனின் அடையாளம்' என்ற இந்தக் கவிதையானது, மெய்யியல் மற்றும் அழகியல் அடிப்படையில் மிக ஆழமான கேள்விகளை எழுப்பும் ஒரு நுட்பமான படைப்பாகும். இதை விரிவாகப் பகுப்பாய்வு செய்யலாம்.

கவிதையின் சுருக்கமும் அமைப்பும்

இந்தக் கவிதை, ஒரு கனவுச் சூழலில் (Surrealistic Setting) நிகழ்கிறது. கவிஞன் (அல்லது கவிதையின் பாத்திரமான மனிதன்) கடவுளைச் சந்திக்கிறான். கடவுள் அவனிடம் பெயர், இனம், மதம் ஆகியவற்றை அடையாளம் கேட்க, அவன் மூன்றிற்கும் 'மனிதன்' / 'மனிதம்' என்று பதிலளிக்கிறான். இந்தக் கூற்றுக்காகச் சொர்க்கம் செல்ல அனுமதி கிடைத்தாலும், கனவு கலைந்ததும் அவன் நரகத்தில் கிடக்கக் காண்கிறான்.

கவிதையின் அமைப்பு:

துவக்கம்: சூழலை அமைத்தல் (கடவுள், சொர்க்கம், நரகம்).

வளர்ச்சி: வினா-விடை மூலம் மையக்கருத்தை நிலைநாட்டுதல் (அடையாளத் தேடல்).

முடிவு: முரண்பட்ட முடிவு (சொர்க்க அனுமதி Vs. நரகத்தில் இருத்தல்).

மெய்யியல் பகுப்பாய்வு (Philosophical Analysis)

இக்கவிதை பல அடிப்படை மெய்யியல் கேள்விகளை எழுப்புகிறது:

அ. அடையாளம் குறித்த மெய்யியல் (Philosophy of Identity)

உலகளாவிய மனிதன் Vs. சமூக மனிதன்: கடவுள் கேட்கும் கேள்விகள் (பெயர், இனம், மதம்) மனிதன் சமூகத்தால் கட்டமைக்கப்பட்ட அடையாளங்களைக் குறிக்கின்றன. இவற்றுக்குப் பதிலளிக்கும் மனிதன், இந்தச் செயற்கையான எல்லைகளை நிராகரித்து, தனது அடிப்படை 'மனிதத் தன்மையையே' (Humanity) தனது மெய்யான அடையாளமாகக் கூறுகிறான். இது சமூகக் கட்டுமானவாத (Social Constructivism) அடையாளங்களை நிராகரித்து, உலகளாவிய மனிதநேயத்தை நிலைநாட்டும் மெய்யியலாகும்.

அடையாள நீக்கம் (Alienation): மனிதன் தனது அடிப்படைக் கருத்தியலை (மனிதம்) முன்வைத்தபோதும், அவன் நரகத்தில் இருக்கிறான். இது, சமூகம் மனிதம் என்ற கருத்தை உயர்த்திப் பிடித்தாலும், நடைமுறையில் மத, இன, சமூக அடையாளங்களே மனித வாழ்வை ஆதிக்கம் செலுத்தி, அவனை அடையாள நீக்கம் செய்து துயரத்தில் ஆழ்த்துவதைக் குறிக்கிறது.

ஆ. மதம் மற்றும் சொர்க்கம்/ நரகம் குறித்த மெய்யியல்

மதத்தின் பெயரால் மனிதம் மறுக்கப்படுதல்: கவிதை கடவுளின் வாயிலாக, மனிதம் என்பதை உயர்ந்தபட்சப் பண்பாக அங்கீகரிக்கிறது (சொர்க்க அனுமதி). ஆனால் கனவு கலைந்ததும், மனிதன் நரகத்தில் கிடக்கிறான். இங்குள்ள நரகம் என்பது மதங்களால் நிறுவப்பட்ட நரகத்தை விட, இனம்/மதம்/சாதிப் பிரிவுகளால் சிதைக்கப்பட்ட இன்றைய நடைமுறை உலகமே (Real World Hell) என்பதைக் குறிக்கலாம்.

மதத்தின் முரண்பாடு (Paradox of Religion): மதங்கள் அன்பையும் மனிதநேயத்தையும் போதித்தாலும், நடைமுறையில் அவை மனிதர்களைப் பிரிக்கும் காரணிகளாகவே (Divisive Factors) இருக்கின்றன. இந்த மெய்யியல் முரண்பாட்டை நுஃமான் மிகக் கூர்மையாக வெளிப்படுத்துகிறார்.

சந்தேகம் (Skepticism): கவிதையின் முடிவு, மதக் கோட்பாடுகள் மீதான ஒருவிதச் சந்தேகத்தையும், சவாலையும் முன்வைக்கிறது. சொர்க்கம் என்பது ஒரு கனவாக மட்டுமே இருக்கையில், நரகம் என்பது எதார்த்தமாக இருக்கிறது.

அழகியல் பகுப்பாய்வு (Aesthetics Analysis)

இக்கவிதையின் அழகியல் அதன் எளிமை, குறியீடு மற்றும் முரண் ஆகியவற்றில் அமைந்துள்ளது.

அ. எளிமை மற்றும் நேரடித்தன்மை

மொழி அழகியல்: நுஃமானின் தனித்துவமான எளிய, அலங்காரமற்ற மொழி இங்குப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. 'மனிதனின் அடையாளம்' போன்ற ஆழமான மெய்யியல் கேள்விகளைச் சிக்கலான சொற்கள், அலங்காரங்கள் இல்லாமல் அன்றாடப் பேச்சு மொழியில் வெளிப்படுத்துவது, அவரது செயல்பாட்டு அழகியலை (Functional Aesthetics) வலியுறுத்துகிறது.

வினா-விடை வடிவம்: கவிதையின் நடுப்பகுதி நேரடியான வினா-விடைப் பாணியில் அமைந்திருப்பது, ஒரு நாடகத் தன்மையை (Dramatic Quality) அளிக்கிறது. இது கருத்தைக் குழப்பமின்றி வாசகனிடம் நேரடியாகச் சேர்க்க உதவுகிறது.

ஆ. குறியீட்டு அழகியல் (Aesthetic of Symbolism)

கடவுள், சுவர்க்கம், நரகம்: இவை பாரம்பரியப் புனிதச் சின்னங்களாக இல்லாமல், இங்கே சமூகத்தால் விதிக்கப்பட்ட விதிமுறைகள், அங்கீகாரம் மற்றும் ஒடுக்குமுறை ஆகியவற்றின் குறியீடுகளாகச் செயல்படுகின்றன.

கனவு (Dream): கனவு என்பது உயரிய இலட்சியங்களின் (Idealism) குறியீடு. 'மனிதன்' தனது சிறந்த வடிவத்தில், மனிதம் என்ற அடையாளத்தை முன்வைக்கிறான். ஆனால் கனவு கலைந்து எதார்த்த உலகிற்கு (நரகம்) வரும்போது, அவனது இலட்சியம் நசுக்கப்படுவதை இந்த கனவு-நனவு முரண் அழகியல் ரீதியாக உணர்த்துகிறது.

இ. முரண் அழகியல் (Aesthetic of Paradox and Juxtaposition)

சொர்க்கம் Vs. நரகம்: கவிதையின் இறுதி முரண் மிகச் சக்தி வாய்ந்தது.

கனவுச் சொர்க்கம்: மனிதம் அங்கீகரிக்கப்படும் தத்துவ உலகம்.

நனவு நரகம்: மதம், இனம், பிரிவினைவாதம் ஆகியவற்றால் சிதைக்கப்பட்ட யதார்த்த உலகம்.

அழகியல் தாக்கம்: இந்த முரண்பட்ட இரு நிலைகளை ஒரே கவிதையில் அருகருகே (Juxtaposition) வைப்பதன் மூலம், வாசகனிடம் ஒரு அதிர்ச்சியையும், ஆழ்ந்த சிந்தனையையும் ஏற்படுத்துகிறது. ஒரு விமர்சனக் குரலாக (Critical Voice) கவிதை ஒலிக்கிறது.

'மனிதனின் அடையாளம்' என்ற கவிதை, பேராசிரியர் நுஃமானின் மெய்யியல் உறுதியையும், அழகியல் நேர்த்தியையும் பறைசாற்றுகிறது. இது சமூகத்தால் கட்டமைக்கப்பட்ட அடையாளங்களைக் கேள்விக்குள்ளாக்கி, உலகளாவிய மனிதநேயமே உயர்ந்தபட்ச மெய்யியல் உண்மை என்று நிறுவுகிறது. எளிய மொழி மற்றும் கனவு - நனவு முரண் போன்ற அழகியல் உத்திகளைக் கையாண்டு, இலட்சியத்திற்கும் யதார்த்தத்திற்கும் இடையிலான இடைவெளியை அழுத்தமாகக் கவிதை பதிவு செய்கிறது. நுஃமானின் பார்வையில், மனிதன் நரகத்தில் கிடக்கக் காரணம், அவன் மனிதன் என்பதை மறந்துவிட்டு, மதம், இனம் ஆகிய அடையாளங்களில் மூழ்கிப்போனதுதான். இந்தக் கவிதை, சமூக அமைதிக்குத் தடையாக இருக்கும் அடிப்படைவாத அடையாளங்களை நிராகரிக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை உணர்த்தும் ஒரு காலத்தால் அழியாத கட்டளைக் குரலாக ஒலிக்கிறது.

2

என் கடைசி வார்த்தைகள் இவைதான்

சமத்துவம் சமாதானம் சுதந்திரம்

எங்கு சமத்துவம் இல்லையோ
அங்கு சமாதானம் இல்லை
எங்கு சமாதானம் இல்லையோ
அங்கு சுதந்திரம் இல்லை

என் கடைசி வார்த்தைகள் இவைதான்
சமத்துவம் சமாதானம் சுதந்திரம்

நீ என் சமத்துவத்தை நிராகரிக்கிறாயா?
நீ சமாதானத்தை இழந்தாய்
உன் சுதந்திரத்தை இழந்தாய்

நீ என் சமத்துவத்தை அழித்திட
துப்பாக்கியை நீட்டுகிறாயா
துப்பாக்கி சமாதானத்தின் எதிரி
சுதந்திரத்தின் எதிரி'

என் கடைசி வார்த்தைகள் இவைதான்
சமத்துவம் சமாதானம் சுதந்திரம்

வான் அதிரக் கூவுங்கள் மனிதர்களே
சமத்துவம் சமாதானம் சுதந்திரம்.

'என் கடைசி வார்த்தைகள்' - மெய்யியல், அழகியல் பகுப்பாய்வு

பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமான் அவர்களின் 'என் கடைசி வார்த்தைகள்' என்ற இந்தக் கவிதையானது, அவரது அரசியல் மெய்யியலின் சாராம்சத்தை மிகத் தீர்க்கமான அழகியல் வடிவத்தில் வெளிப்படுத்தும் ஒரு முக்கியமான படைப்பாகும். இதை மெய்யியல் மற்றும் அழகியல் அடிப்படையில் விரிவாகப் பகுப்பாய்வு செய்வோம்.

கவிதையின் மைய அமைப்பும் கருப்பொருளும்

இக்கவிதை ஒரு உறுதிமொழியின் வடிவத்தில் அல்லது மரண சாசனத்தின் (Testament) வடிவத்தில் அமைந்துள்ளது. இதில் 'சமத்துவம்', 'சமாதானம்', 'சுதந்திரம்' ஆகிய மூன்றும் பிரிக்க முடியாத ஒரு முக்கூட்டுச் சங்கிலியாக (Trinity Chain) நிறுவப்படுகின்றன.

மையக் கருப்பொருள்: மனித உரிமைகளின் அடிப்படை விழுமியங்கள் ஒன்றையொன்று சார்ந்துள்ளன என்றும், இதில் ஒன்றைக் குலைக்கும் எந்தச் செயலும் மற்ற இரண்டையும் அழித்துவிடும் என்றும் அழுத்தந்திருத்தமாகக் கூறுதல்.

மெய்யியல் பகுப்பாய்வு (Philosophical Analysis)

இக்கவிதை, நுஃமானின் முற்போக்கு மனிதநேய மெய்யியலை (Progressive Humanist Philosophy) மூன்று முக்கியத் தூண்களின் கீழ் நிறுவுகிறது:

அ. விழுமியங்களின் சங்கிலித் தொடர் மெய்யியல் (The Philosophy of Interdependent Values)

சமத்துவமே ஆதாரம் (Equality as Foundation): கவிதையின் மைய மெய்யியல், சமத்துவமே எல்லாவற்றுக்கும் ஆதாரமான நிபந்தனை (Precondition) என்பதாகும். சமூகத்தில் பாகுபாடுகளும், ஏற்றத்தாழ்வுகளும் இருக்கும் வரை, உண்மையான சமாதானம் ஏற்பட வாய்ப்பில்லை. சமாதானம் இல்லாத சூழலில், தனிநபர் சுதந்திரம் என்பது வெறும் மாயையாகிவிடும். இது, சமூக நீதி (Social Justice) இல்லாத இடத்தில் மனித உரிமைகள் (Human Rights) நிலைகுலையும் என்ற ஆழமான அரசியல் மெய்யியலின் வெளிப்பாடு. இக்கவிதையின் அரசியல் மெய்யியல் சுருக்கத்தை இப்படிவரையறுக்கலாம்: இந்த மூன்று சொற்களைக் கடைசி வார்த்தைகளாகத் தேர்வு செய்வது, அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் அவர் கொண்டிருந்த மார்க்சியச் சார்பு, சமூக விடுதலை மற்றும் மனித உரிமைக் குறித்த கருத்தியல்களின் இறுதிச் சாசனம் போலத் தோன்றுகிறது.

ஆ. ஆயுத அரசியலுக்கு எதிரான மெய்யியல்

துப்பாக்கியின் குறியீடு: துப்பாக்கியை நீட்டுவது என்பது வன்முறை, அதிகாரம் மற்றும் ஆதிக்கம் ஆகியவற்றின் குறியீடு. இது சமத்துவத்தை அழிக்கப் பயன்படும் கருவி.

துப்பாக்கியும் சமாதானமும்: "துப்பாக்கி சமாதானத்தின் எதிரி / சுதந்திரத்தின் எதிரி" என்ற வரிகள், ஆயுதமேந்திய ஒடுக்குமுறை ஒருபோதும் சமாதானத்தையோ அல்லது உண்மையான விடுதலையையோ கொண்டு வராது என்ற அகிம்சைவாத மெய்யியலின் ஆழமான நிலைப்பாட்டைக் குறிக்கின்றன. வன்முறை ஒரு சுழற்சியை மட்டுமே உருவாக்கும், அமைதியை அல்ல.

இ. அதிகார மறுப்பு மற்றும் அறைகூவல்

கவிதையின் 'நீ என் சமத்துவத்தை நிராகரிக்கிறாயா?' என்ற வினா, அதிகாரத்தில் இருப்பவர்களை நேரடியாக நோக்கிக் கேட்கப்படும் தார்மீகக் கேள்வியாகும். அதிகாரத்தை நிலைநிறுத்தச் சமத்துவத்தை மறுக்கும் எந்த ஒரு தரப்பும், அதன் விளைவாகச் சமாதானத்தையும் சுதந்திரத்தையும் இழக்கும் என்ற கர்மவினை (Consequence) மெய்யியலை முன்வைக்கிறது.

அழகியல் பகுப்பாய்வு (Aesthetics Analysis)

இக்கவிதையின் அழகியல், அதன் மீண்டும் மீண்டும் வரும் வடிவமைப்பு (Repetitive Structure), உரையின் தீவிரம் (Intensity) மற்றும் நேரடியான கட்டளைக் குரல் ஆகியவற்றில் பொதிந்துள்ளது.

அ. வடிவ அழகியல்: மறுபயன்பாட்டு உத்தி (Aesthetic of Repetition)

அழுத்தத்தை உருவாக்குதல்: "என் கடைசி வார்த்தைகள் இவைதான் / சமத்துவம் சமாதானம் சுதந்திரம்" என்ற வரி கவிதையில் மூன்று முறை திரும்பத் திரும்ப வருகிறது. இந்த மறுபயன்பாடு (Repetition) அழகியல் ரீதியாகக் கருத்துக்கு அழுத்தத்தையும், உறுதியையும், மறக்க முடியாத தன்மையையும் (Memorability) அளிக்கிறது. இது ஒரு முழக்கம் (Slogan) போலச் செயல்பட்டு, வாசகனின் மனதில் ஆழமாகப் பதிகிறது.

பாடல் தன்மை (Lyricism): இந்தத் திரும்பத் திரும்ப வரும் உத்தி, கவிதைக்கு ஒரு பாடல் தன்மையையும், ஓசை நயத்தையும் கொடுத்து, அதன் கருத்தியலை உணர்ச்சிபூர்வமாகக் கடத்துகிறது. இது, மக்களை எழுச்சிபெறச் செய்யும் மக்கள் கவிதையின் (Popular Poetry) அழகியல் ஆகும்.

ஆ. மொழி அழகியல்: எளிமையும் கூர்மையும்

தடை உடைப்பு: நுஃமானின் வழக்கமான எளிய, நேரடியான மொழிப் பயன்பாடு இங்கு முழுமையாகத் தெரிகிறது. சிக்கலான குறியீடுகளோ, பூடகமான (Ambiguous) வாக்கியங்களோ இல்லை. இந்த நேரடித்தன்மை (Directness) வாசகனுக்கும் கவிதைக்கும் இடையே எந்தத் தடையையும் வைக்கவில்லை.

கூர்மையான தர்க்கம்: கவிதையில் உள்ள தர்க்கத் தொடரமைப்பு ("எங்கு சமத்துவம் இல்லையோ, அங்கு சமாதானம் இல்லை...") மிகவும் கூர்மையானது. இது, கவிதையை வெறும் உணர்ச்சி வெளிப்பாடாக மட்டும் இல்லாமல், அரசியல் சித்தாந்தத்தின் வெளிப்பாடாக மாற்றுகிறது.

இ. தொனியின் அழகியல்: அறைகூவல்

இறுதி அறைகூவல்: கவிதை, "வான் அதிரக் கூவுங்கள் மனிதர்களே" என்ற கட்டளையுடன் முடிகிறது. இது சாகப்போகும் ஒருவரின் கடைசி விருப்பமாகவோ அல்லது மரணம் கடந்த அறைகூவலாகவோ (A Call beyond Death) ஒலிக்கிறது. இது வாசகனைச் செயல்படத் தூண்டும் (Activating the Reader) ஒரு தீவிரமான தொனியைக் கொண்டுள்ளது.

நாடகத்தன்மை: 'கடைசி வார்த்தைகள்' என்ற தலைப்பும், வான் அதிரக் கூவும் முடிவும் கவிதைக்கு ஒரு நாடகத்தன்மையையும், வீரகாவியத் (Epic) தொனியையும் வழங்குகிறது.

'என் கடைசி வார்த்தைகள்' என்ற கவிதை, பேராசிரியர் எம்.ஏ. நுஃமானின் மெய்யியலைச் சுருக்கிய சாரம் ஆகும். சமத்துவம், சமாதானம், சுதந்திரம் ஆகியவற்றை அவர் பிரிக்க முடியாத மூன்றாக நிலைநிறுத்துகிறார். அழகியல் ரீதியாக, கவிதையில் கையாளப்பட்ட மறுபயன்பாட்டு உத்தி (Repetition), அதன் செய்தியை ஒரு முழக்கத்தின் வலிமையுடன் வெளிப்படுத்துகிறது. எளிய மொழி, தர்க்கரீதியான தொடரமைப்பு மற்றும் தீவிரமான அறைகூவல் தொனி ஆகியவை இக்கவிதையை, வெறும் ஒரு தனிப்பட்ட கவிஞரின் வெளிப்பாடாக அல்லாமல், ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் விடுதலைக்கான அரசியல் சாசனமாகவே (Political Manifesto for Liberation) மாற்றுகிறது.

3

காத்திருங்கள்

மன்னிக்க வேண்டும்
எனக்கு எதற்கு இப்போது பாராட்டு
பட்டம் பரிசு விருதுகள்
விழாக்கள் எல்லாம்?

காத்திருங்கள்

நான் இறந்து நூறாண்டுகள் ஆகட்டும்
நான் புதைக்கப்பட்ட இடத்தில்
இன்னும் நூறாயிரம்பேர்
புதையுண்டுபோகட்டும்

அதன்பிறகும்
என் புதைகுழியின் அடையாளத்தை
உங்களால் கண்டுகொள்ள முடிந்தால்

என் எச்சங்களில்
ஏதாவது ஒரு துணுக்கு
எஞ்சி இருந்தால்

மின்மினிபோல் அது சற்றேனும்
ஒளி உமிழ்ந்தால்
என்னை நினைவுகூருங்கள்

அதுவரை காத்திருங்கள்
தயவுசெய்து.

'காத்திருங்கள்' - மெய்யியல், அழகியல் பகுப்பாய்வு

பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமான் அவர்களின் 'காத்திருங்கள்' என்ற கவிதையானது, பிரபல்யம், மரணம், நிலையான நினைவு (Legacy) மற்றும் காலத்தின் மீதான நம்பிக்கை ஆகியவற்றை மெய்யியல் மற்றும் அழகியல் அடிப்படையில் கேள்விக்குள்ளாக்கும் ஒரு ஆழமான படைப்பாகும். இதை விரிவாகப் பகுப்பாய்வு செய்யலாம்.

கவிதையின் மைய அமைப்பும் தொனியும்

இக்கவிதை ஒரு கேள்வி – மறுப்பு - நிபந்தனை என்ற கட்டமைப்பைக் கொண்டுள்ளது. கவிஞர், வாழும்போதே அளிக்கப்படும் பாராட்டு, விருதுகள் ஆகியவற்றை முற்றிலும் மறுத்து, தனது படைப்புகளின் உண்மையான மதிப்பு காலத்தைக் கடந்த பின்னரே நிறுவப்பட வேண்டும் என்ற நிபந்தனையை வைக்கிறார்.

மையக் கருப்பொருள்: உண்மையான கலை மற்றும் கருத்தியல், உடனடிப் பாராட்டுக்காக அல்ல; மாறாக, வரலாற்றின் சோதனைகளைத் தாண்டி, எதிர்காலச் சந்ததிக்குச் சென்று சேரும் சத்தியத்தின் துணுக்குக்காகவே நிலைபெறுகிறது.

மெய்யியல் பகுப்பாய்வு (Philosophical Analysis)

இக்கவிதை பின்வரும் முக்கிய மெய்யியல் கருத்துக்களை ஆராய்கிறது:

அ. புகழின் நிலையாமை மெய்யியல் (Philosophy of Ephemeral Fame)

நிகழ்காலத்தை மறுத்தல்: "எனக்கு எதற்கு இப்போது பாராட்டு / பட்டம் பரிசு விருதுகள்" என்ற வரிகள், நிகழ்காலத்தில் கொடுக்கப்படும் அங்கீகாரம் (Present Recognition) ஒரு மெய்யான மதிப்பீடு அல்ல என்ற கருத்தை வலியுறுத்துகின்றன. நிகழ்காலப் புகழ் என்பது அரசியல் சார்பு, மோகம் அல்லது தற்காலிகப் போக்குகள் சார்ந்தது; அது நிலையற்றது.

காலத்தின் சோதனை (Test of Time): உண்மையான மதிப்பு என்பது காலத்தால் நிரூபிக்கப்பட வேண்டும். "நூறாண்டுகள் ஆகட்டும்," "நூறாயிரம்பேர் புதையுண்டு போகட்டும்" என்ற வரிகள், ஒரு படைப்பின் நிலையற்ற தன்மை, மரணம், அழிவு ஆகியவற்றையும் தாண்டி அதன் சாராம்சம் தப்பிப் பிழைக்கிறதா என்ற மெய்யியல் சோதனையை வைக்கிறது.

அசல் Vs. செயற்கை: கவிஞர் தனது படைப்புகளின் அசல் தன்மை (Authenticity) மீது வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையை இது காட்டுகிறது. அவர் செயற்கைப் புகழை மறுத்து, உண்மையான, காலத்தைக் கடந்த மதிப்பைத் தேடுகிறார்.

ஆ. மரணமும் எச்சமும் குறித்த இருத்தலியல் (Existentialism on Death and Legacy)

சுயத்தை மறைத்தல்: கவிஞர் புதைக்கப்பட்ட இடத்தில் "இன்னும் நூறாயிரம்பேர் புதையுண்டுபோகட்டும்" என்று கூறுவது ஒரு ஆழமான இருத்தலியல் பார்வை. இது தனிமனிதனின் அடையாளமும் (Individual Identity) மரணத்துக்குப் பின் வரலாற்றின் பொதுவான அழிவில் கரைந்துபோகும் என்ற நிதர்சனத்தைக் காட்டுகிறது.

மீதியுள்ள துணுக்கு: அவர் எதிர்பார்ப்பது தன்னுடைய ஒட்டுமொத்தப் புகழையல்ல, "என் எச்சங்களில் / ஏதாவது ஒரு துணுக்கு / எஞ்சி இருந்தால்" போதும் என்கிறார். ஒரு கவிஞரின் அல்லது சிந்தனையாளரின் மெய்யியல் சாராம்சத்தின் சிறு பகுதி (A mere fragment of truth) எதிர்காலச் சந்ததிக்குப் பயன்பட்டால் போதும் என்ற ஆழ்ந்த பணிவுள்ள இலட்சியவாதம் இதில் உள்ளது.

அடையாள நீக்கம் (Alienation): கவிஞர் தான் புதைக்கப்பட்ட இடத்தின் அடையாளமே கண்டுகொள்ள முடியாத அளவுக்குப் பொதுவான ஒரு மயானத்தில் மறைய விரும்புகிறார். இது, தனது கலைத் துறையில் தனிப்பட்ட கௌரவத்தை விட, தான் முன்வைத்த கருத்துகளின் நிலைத்தன்மைக்கே முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் மெய்யியலைக் காட்டுகிறது.

இ. நம்பிக்கையின் ஒளி மெய்யியல்

மின்மினிப் பூச்சி: "மின்மினிபோல் அது சற்றேனும் ஒளி உமிழ்ந்தால்" என்ற படிமம் மிக முக்கியமானது. மின்மினி ஒளி என்பது மிகச் சிறிய, ஆனால் உயிர்ப்புள்ள, சுயமாக ஒளிரும் ஒளி. இது, ஒரு கருத்தியலின் சிறு துணுக்கு, அடர்ந்த இருளில் இருக்கும் ஒரு புதிய தலைமுறைக்கு வழி காட்டும் ஒளியாக (A guiding spark) மாற வேண்டும் என்ற நம்பிக்கையைக் குறிக்கிறது. இது எதிர்காலத்தின் மீது கவிஞர் கொண்டிருக்கும் மெய்யியல் நம்பிக்கையையும் உறுதிப்படுத்துகிறது.

அழகியல் பகுப்பாய்வு (Aesthetics Analysis)

இக்கவிதையின் அழகியல் அதன் பணிவான தொனி, தீவிரமான நிபந்தனைகள் மற்றும் சக்திவாய்ந்த படிமங்கள் ஆகியவற்றில் வெளிப்படுகிறது.

அ. தொனியின் அழகியல்: பணிவும் உறுதியும்

ஆரம்ப மறுப்பு: கவிதையின் ஆரம்பமே "மன்னிக்க வேண்டும்" என்ற பணிவான மறுப்புடன் தொடங்குகிறது. இது, கவிஞரின் கருத்தியல் நிலைப்பாட்டை, ஆணவமற்ற, ஆனால் உறுதியான குரலில் முன்வைக்க உதவுகிறது.

நிபந்தனை அழகியல்: கவிதை முழுவதுமே நிபந்தனைகள் ("...முடிந்தால்", "...எஞ்சி இருந்தால்", "...ஒளி உமிழ்ந்தால்") நிறைந்த ஒரு திறந்த சவாலாக உள்ளது. இந்த நிபந்தனைகள், சாதாரணப் புகழை அல்லாமல் வரலாற்றின் மதிப்பீட்டையே கவிஞர் கோருகிறார் என்பதை அழகியல் ரீதியாக நிறுவுகின்றன.

ஆ. படிம அழகியல்: மரணமும் ஒளியும்

இட முரண்: கவிதை ஒரே இடத்தில், புதை குழியின் இருள் (மரணத்தின் அச்சுறுத்தல்) மற்றும் மின்மினி ஒளி (நம்பிக்கையின் துணுக்கு) ஆகிய இரண்டு முரண்பட்ட படிமங்களை நிறுவுகிறது. இது அழகியல் ரீதியாக ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது.

பூதகரப் படிமம்: "நூறாயிரம்பேர் புதையுண்டுபோகட்டும்" என்ற படிமம், ஈழப் போரின் பேரழிவு மற்றும் இழப்புகளின் பூதகரமான உண்மையை நினைவூட்டுகிறது. இந்த வரலாற்றுப் பின்னணியில் இருந்து தனது சிறு துணுக்கேனும் பிழைக்க வேண்டும் என எதிர்பார்ப்பது, கவிஞரின் கலைப்படைப்பின் தனித்துவமான நோக்கத்தை உறுதிப்படுத்துகிறது.

இ. காலத்தின் நீட்சி அழகியல்

"நூறாண்டுகள்," "நூறாயிரம்பேர்" போன்ற சொற்களின் பயன்பாடு, கவிதைக்கு ஒரு காலத்தின் நீட்சியைப் (Sense of Duration) பற்றிய அழகியலைக் கொடுக்கிறது. இது கவிதையின் நோக்கத்தை தனிமனித வாழ்வின் குறுகிய எல்லைகளைத் தாண்டி, பல யுகங்களுக்கு நீட்டிக்கிறது.

'காத்திருங்கள்' என்ற கவிதை, உடனடிப் புகழையும் அங்கீகாரத்தையும் முழுமையாக நிராகரிக்கும் நுஃமானின் தத்துவார்த்த உறுதியையும் (Philosophical Rigor) வெளிப்படுத்துகிறது. உண்மையான படைப்பாற்றலின் மதிப்பு, காலம், மரணம் மற்றும் வரலாற்றின் அழிவு ஆகியவற்றின் சவால்களைத் தாண்டி, ஒரு 'மின்மினி ஒளித் துணுக்காக' பிழைத்து, எதிர்காலச் சந்ததியினரைச் சென்றடையும் இலட்சியத்திலேயே உள்ளது என அவர் நம்புகிறார்.

அழகியல் ரீதியாக, பணிவான மறுப்பு, காலத்தை நீட்டிக்கும் படிமங்கள் மற்றும் இருட்டுக்கு எதிரான நம்பிக்கையின் ஒளி ஆகியவற்றின் முரண்பட்ட உத்திகளைப் பயன்படுத்தி, இக்கவிதை நிலைத்திருக்கும் கலைப்படைப்புக்கான ஒரு விமர்சன அளவுகோலை (Critical yardstick) முன்வைக்கிறது. இது நுஃமானின் கவிதை மரபின் அகந்தை அற்ற (Humble), ஆனால் ஆழமான இலட்சியவாதத்தின் சான்றாகத் திகழ்கிறது.

பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமானின் கவிதைகளை மெய்யியல் மற்றும் அழகியல் அடிப்படையில் மேற்கொண்ட இந்த ஆய்வு, ஈழத்துத் தமிழ்க் கவிதை வெளியில் அவரது தனித்துவமான பங்களிப்பையும் (Unique Contribution), அவரது படைப்புகளின் பன்முக ஆழத்தையும் உறுதி செய்கிறது. நுஃமானின் கவிதை வெளி, வெறும் கலைப்படைப்பாக மட்டுமன்றி, சமூகத்தின் மனசாட்சியாகவும், காலத்தின் கண்ணாடியாகவும் திகழ்கிறது.

மெய்யியல் நிலைப்பாடு: மனிதநேயமே மையம் (The Core Philosophy)

நுஃமான் கவிதைகளின் மெய்யியல் அடித்தளம் மார்க்சிய முற்போக்குச் சிந்தனைகளிலிருந்து தொடங்கி, ஈழத்து அரசியல் சூழலில் உருவான ஆழமான மனிதநேயத்தில் வந்து குவிகிறது.

பரிணாமம்: அவரது கவிதைகள் வர்க்க முரண்பாடுகள் குறித்த ஆரம்பகாலக் கேள்விகளிலிருந்து விலகி, இன முரண்பாடுகள், ஒடுக்குமுறை, நீதி மறுப்பு ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்தின. இதன் உச்சமாக, "துப்பாக்கிக்கு மூளை இல்லை" போன்ற கவிதைகளில் வெளிப்படும் அகிம்சைவாத நிலைப்பாடு மற்றும் சமத்துவத்திற்கான தீராத ஏக்கம், நுஃமானின் மெய்யியல் முதிர்ச்சியைக் காட்டுகிறது.

வாழ்வின் அர்த்தம்: போர்ச் சூழலிலும், புலம்பெயர் அனுபவத்திலும், அவர் மனித இருப்பின் அடிப்படை அர்த்தம், விடுதலை மற்றும் சமூக நீதிக்கான போராட்டம் ஆகியவற்றை மெய்யியல் கேள்விகளாக முன்வைக்கிறார்.

அழகியல் தனித்துவம்: எளிமையே ஆற்றல் (Aesthetics of Simplicity)

நுஃமானின் அழகியல், கருத்துக்குத் தான் வடிவம் என்ற கோட்பாட்டின் அடிப்படையில் கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. இது சமகாலக் கவிஞர்களிடமிருந்து அவரை வேறுபடுத்திக் காட்டுகிறது.

நேரடியான மொழி: அவர் அலங்காரம், செறிவான தொன்மக் குறியீடுகள் ஆகியவற்றைத் தவிர்த்து, எளிய, நேரடியான, செய்தி மையமிக்க மொழியைத் தேர்ந்தெடுத்தது, அவரது அழகியல் தேர்வு மட்டுமல்ல; அது ஒரு மெய்யியல் நிலைப்பாடும் ஆகும். கவிதையை உழைக்கும் மக்களுக்கான கருவியாகப் பயன்படுத்தும் முற்போக்கு அழகியலின் வெளிப்பாடே இந்தத் தேர்வு.

உணர்ச்சிப் பரிமாற்றம்: கவிதையின் கலைநேர்த்தி, சொல் அலங்காரத்தில் இல்லை; மாறாக, உணர்வுகளையும், செய்தியையும், உண்மையையும் எவ்வளவு நேர்மையாகவும், அழுத்தமாகவும் வாசகனிடம் சேர்க்கிறது என்பதில் தான் உள்ளது. இந்த செயல்பாட்டு அழகியல் (Functional Aesthetics), நுஃமானின் கவிதைக்குச் சாகாவரம் அளிக்கிறது.

சமகாலப் படிமங்கள்: தொன்மங்களைத் தவிர்த்து, சமகால அரசியல் மற்றும் அன்றாட வாழ்க்கைப் படிமங்களைப் பயன்படுத்தியது, அவரது படைப்புகளுக்கு நிகழ்காலத் துல்லியத்தையும், நம்பகத்தன்மையையும் வழங்குகிறது.

இந்த ஆய்வு, நுஃமானின் கவிதைகளை வெறும் சமூக விமர்சனங்களாகவோ அல்லது ஆவணப் பதிவுகளாகவோ மட்டும் சுருக்காமல், அவை ஆழமான மெய்யியல் தரிசனங்களையும் (Philosophical Visions), தனித்துவம் வாய்ந்த அழகியல் வடிவங்களையும் கொண்டுள்ளன என்பதை நிறுவுகிறது. ஈழத்துக் கவிதை வரலாற்றில், அரசியல் நிலைப்பாட்டையும், கலைத்தன்மையையும் சமன்செய்து பயணித்த ஒரு சில ஆளுமைகளில் நுஃமானும் ஒருவர் என்ற முடிவுக்கு வரலாம்.

முடிவாக, பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமான் கவிதைகள், ஈழச் சமூகத்தின் அவலங்களையும், நம்பிக்கைகளையும் தாங்கி நிற்கும் மெய்யியல் தூண்களாகவும் (Philosophical Pillars), சமூக அழகியலின் சான்றாகவும் நிரந்தரமான இடத்தைப் பிடித்துள்ளன.

பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமான் கவிதைகளின் மெய்யியல் மற்றும் அழகியல் சிறப்புக் கூறுகளை சுருக்கமான ஒப்பீட்டு அட்டவணையாக இங்கே தொகுத்துள்ளேன். இது ஆய்வின் முடிவுகளை விரைவாகப் புரிந்துகொள்ள உதவும்.

ஆய்வுச் சிறப்புக் கூறுகளின் சுருக்கம் (Summary of Key Research Findings)

முத்தாய்ப்பு: மெய்யியலும் அழகியலும்
பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமானின் கவிதைகள், ஈழத்துக் கவிதை மரபில் மெய்யியல் ஆழத்தையும் சமூகச் செயற்பாட்டுக்கான அழகியலையும் ஒருங்கே இணைத்த தனித்துவமான படைப்புகள் ஆகும். அவரது கவிதைகள், "துப்பாக்கிக்கு மூளை இல்லை" எனச் சாற்றியதன் மூலம், வன்முறையை நிராகரிக்கும் தீவிரமான மனிதநேய மெய்யியலைத் தாங்கி நிற்கின்றன.

அழகியல் தளத்தில், அலங்காரச் செறிவுகளைத் தவிர்த்து, எளிய, கூர்மையான மொழியை அவர் ஒரு போர்க்கருவியாக (A tool for social action) பயன்படுத்தினார். நுஃமானின் எளிமை அழகியல், கவிதையின் செய்தி நேரடியாகவும், சற்றும் பிசகாமலும் மக்களைச் சென்றடைய வேண்டும் என்ற முற்போக்குச் சமூக நோக்கத்தின் விளைவே ஆகும்.

சுருக்கமாக, நுஃமான் கவிதைகள் 'உள்ளடக்கமே வடிவம்' என்ற கோட்பாட்டின் அடிப்படையில், ஆழ்ந்த சிந்தனைக்கும் (Philosophy) சமூக மாற்றத்திற்கான உந்துதலுக்கும் (Aesthetics) சான்றாக நிற்கின்றன. அவை, காலத்தின் கேள்விகளுக்குக் கவிதை வடிவில் கிடைத்த துல்லியமான, மனசாட்சியான பதில்கள் எனலாம்.

நுஃமான் கவிதைகள், கருத்தியல் ஆழமும், கலைநேர்த்தியும் ஒருங்கே அமையப்பெற்றவை. இவரது படைப்புகளை மெய்யியல் மற்றும் அழகியல் கோணங்களில் அணுகுவது, ஈழத்துக் கவிதை வரலாற்றில் அவரது தனித்துவமான பங்களிப்பை வெளிப்படுத்துகின்றன என்பது வெள்ளிடைமலை!

உசாத்துணைப் பட்டியல் (Bibliography)

அ. முதன்மை மூலங்கள்: பேராசிரியர் எம்.ஏ.நுஃமான் படைப்புகள்
ஆய்வுக்கு நேரடியான ஆதாரமாகப் பயன்படும் கவிதைத் தொகுப்புகள் மற்றும் கட்டுரை நூல்கள்:

    நுஃமான், எம்.ஏ. (2024). ‘உதயப் பொழுதும் அந்தி மாலையும்’ (தேர்ந்த கவிதைகளின் முழுத் தொகுப்பு) சமூக இயல் வெளியீடு.
    நுஃமான், எம்.ஏ. (2014). திறனாய்வுக் கட்டுரைகள். சென்னை: காலச்சுவடு பதிப்பகம். (கவிதை பற்றிய அவரது அழகியல், கோட்பாட்டு நிலைப்பாடுகளை அறிந்துகொள்ள).
    முற்றுப்பெறாத விவாதங்கள் (2023) (எம்.ஏ.நுஃமான் நேர்காணல்கள்), காலச்சுவடு பதிப்பகம்.
    மார்க்சியமும் இலக்கியத் திறனாய்வும் (1987), அன்னம், சிவகங்கை

ஆ. இரண்டாம் நிலை மூலங்கள்: ஆய்வு நூல்களும் கட்டுரைகளும்
நுஃமானின் கவிதைகள் மற்றும் பொதுவான ஈழத்துக் கவிதை குறித்த ஆய்வுகள்:

    சிவத்தம்பி, கா. (2000). ஈழத்தில் தமிழ் இலக்கியம். சென்னை: நியு செஞ்சுரி புக் ஹவுஸ். (ஈழத்துக் கவிதை மரபில் நுஃமானின் இடமறிய).
    நிர்மலா மோகன். (1998). இருபதாம் நூற்றாண்டுத் தமிழ்க் கவிதை. சென்னை: மணிவாசகர் பதிப்பகம். (புதுக்கவிதையில் நுஃமானின் பங்களிப்பு குறித்த பொதுவான மதிப்பீடு).
    இந்திரன். (2005). தமிழின் நவீனத்துவம். சென்னை: க்ரியா. (மார்க்சிய அழகியல் மற்றும் முற்போக்கு இலக்கியப் பார்வை குறித்த விமர்சனங்கள்).
    பாக்கியநாதன், அன்டன். (2010). ஈழத்து முற்போக்கு இலக்கியத்தின் மெய்யியல் அடித்தளம். (சமகாலப் பத்திரிகைகள் அல்லது ஆய்வு இதழ்களில் வெளியான கட்டுரைகள். நுஃமான் முற்போக்கு அணியைச் சேர்ந்தவர் என்பதால் இத்தகைய ஆய்வுகள் அவசியம்).

இ. கோட்பாட்டு நூல்கள்: மெய்யியல் மற்றும் அழகியல் கோட்பாடுகள்
நுஃமான் கவிதைகளை ஆய்வு செய்யப் பயன்படும் பொதுவான கோட்பாட்டு நூல்கள்:

    பிலெகானோவ், ஜி. (மொழிபெயர்ப்பு: பல்வேறு). கலையும் சமூக வாழ்க்கையும். (மார்க்சிய அழகியல் கோட்பாட்டைப் புரிந்துகொள்ள).
    ஆர்ட்மன், எஃப். (மொழிபெயர்ப்பு: பல்வேறு). அழகியல் கோட்பாடு. (பொது அழகியல் கோட்பாடுகளைப் புரிந்துகொள்ள).
    சார்த்தர், ஜீன் பால். (மொழிபெயர்ப்பு: பல்வேறு). இருத்தலும் இன்மையும். (Existentialism - நுஃமானின் 'மனிதனின் அடையாளம்' போன்ற கவிதைகளில் உள்ள இருத்தலியல் சாயலை ஆராய).
    இ.எம்.ஆர்., மு. சதாசிவம். (1985). இலக்கியத் திறனாய்வுக் கோட்பாடுகள். சென்னை: அன்னம். (திறனாய்வுக் கோட்பாடுகளைப் புரிந்துகொள்ள).

இந்த மின்-அஞ்சல் முகவரி spambots இடமிருந்து பாதுகாக்கப்படுகிறது. இதைப் பார்ப்பதற்குத் தாங்கள் JavaScript-ஐ இயலுமைப்படுத்த வேண்டும்.