['டிஜிட்டல்' ஓவியத் தொழில் நுட்ப  (Google Nano Banana) உதவி: VNG]

இன்று, காசாவின் இருளில் 
ஒளி ஒரு பிரார்த்தனை போலே சுழன்றது— 
இல்லை, அது வெறும் சூரியன் அல்ல, 
ஒரு மூச்சு… 
தெய்வீக மென்மை கொண்ட ஒரு மீள்பிறப்பு.
 
நான் என் உள்ளத்தில் மண் களிமணியை 
உணர்ந்தேன்— 
அங்கே, குழந்தை ஓர் இறுக்கப்பட்ட ஓசை போல 
மௌனத்தைக் கிழிக்க முயன்றது.

"அல்லாஹ்" என்ற ஒற்றை சுவாசம் 
கிடந்தது ஒவ்வொரு இடித்துப் பறிபோன சுவரிலும் 
சிறு சிறு விரல்களால் எழுதப்பட்ட 
அழியாத திக்பிரதிக்ஞை போல…
 
அங்கே 
வெடித்த இடங்களில் மலர்கள் மலரவில்லை, 
ஆனால், 
வெடித்த உயிர்களில் 
ஒரு சிறு இசை 
இப்போதுதான் துளிர்க்க ஆரம்பித்திருக்கிறது.
 
சமாதானம் என்ற வார்த்தை 
இப்போது ஒரு ரஹ்மத் (கருணை) 
ஒரு தர்ஷன், 
ஒரு பேதம் கடந்த ஞான ஒளி.
 
இன்று, காசா ஒரு ஞானியாயிற்று— 
தன் உயிர் முழுக்கத் மெய்யியல் கற்றுக் கொண்டவளாய், 
ஒளியின் நடுவே 
பிரபஞ்சத்தைக் கேட்கும் பாட்டாய் மாறியது…

இந்த மின்-அஞ்சல் முகவரி spambots இடமிருந்து பாதுகாக்கப்படுகிறது. இதைப் பார்ப்பதற்குத் தாங்கள் JavaScript-ஐ இயலுமைப்படுத்த வேண்டும்.